หมาจิ้งจอกหลังดำ

หมาจิ้งจอกหลังดำ ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: ไพลโอซีน - ปัจจุบัน
ใน Etosha National Park, นามิเบีย
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ  (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Carnivora
วงศ์:	Canidae
สกุล:	Lupulella
สปีชีส์:	L.  mesomelas
ชื่อทวินาม
Lupulella mesomelas (Schreber, 1775)
ชนิดย่อย
2 ชนิด (ดูในเนื้อหา)
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของหมาจิ้งจอกหลังดำ ประกอบด้วยสีน้ำเงิน (L. m. mesomelas) และ สีแดง (L. m. schmidti)
ชื่อพ้อง

หมาจิ้งจอกหลังดำ หรือ หมาจิ้งจอกหลังเงิน (อังกฤษ: black-backed jackal, silver-backed jackal, red jackal; ชื่อวิทยาศาสตร์: Lupulella mesomelas) เป็นสัตว์กินเนื้อชนิดหนึ่งในวงศ์สุนัข (Canidae)

เป็นหมาจำพวกแจ็กคัลชนิดหนึ่ง มีใบหูใหญ่ ปลายหางมีสีดำ ช่วงขาสั้นกว่าหมาจิ้งจอกข้างลาย (L. adusta) ตัวผู้กับตัวเมียมีรูปร่างลักษณะเหมือนกันแต่ตัวผู้จะมีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย

มีความสูงจากหัวไหล่ถึงปลายเท้า 40–45 เซนติเมตร ความยาวลำตัว 70–80 เซนติเมตร ความยาวหาง 28–35 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 6–13.5 กิโลกรัม อายุโดยเฉลี่ย 8–10 ปี

พบกระจายพันธุ์ทั่วไปในทวีปแอฟริกา โดยเป็นแจ็กคัลชนิดที่หาได้ง่ายที่สุด พบเห็นได้บ่อยที่สุดในทวีปแอฟริกา โดยจะอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้า ป่าละเมาะ และพื้นที่กึ่งทะเลทราย จะจับคู่เพียงคู่เดียวไปตลอดทั้งชีวิตและช่วยกันปกป้องถิ่นอาศัยและถิ่นหากิน หมาจิ้งจอกหลังดำเป็นนักฉกฉวยโอกาสแย่งกินซากสัตว์จากสัตว์นักล่าชนิดอื่น ๆ แต่เมื่อมีโอกาสก็จะล่าลูกแอนทีโลป หรือลูกกวางขนาดเล็ก เป็นอาหารได้ รวมถึงหนู, นกที่หากินตามพื้นดิน ลูกหมาขนาดเล็กที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จะตกเป็นเหยื่อของสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ เช่น เสือดาว, อินทรีขนาดใหญ่, งูเหลือม

 

หมาจิ้งจอกเคป

 

หมาจิ้งจอกแอฟริกาตะวันออก

แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดย่อย คือ

• L. m. mesomelas Schreber, 1775 – หมาจิ้งจอกเคป พบได้ตั้งแต่แหลมกูดโฮป, ทางตอนเหนือของแองโกลา, ซิมบับเว และภาคใต้ของโมซัมบิก
• L. m. schmidti Noack, 1897 – หมาจิ้งจอกแอฟริกาตะวันออก มีความแตกต่างจากชนิดแรกตรงที่มีขนาดใหญ่กว่า, ไม่หอน และมีรูปแบบของฟันที่แตกต่างกันเนื่องจากสภาพอาหารที่กินที่แตกต่างกัน พบได้ตั้งแต่ภาคใต้ของเอธิโอเปีย, ภาคใต้ของซูดาน, จิบูตี, โซมาเลีย, เคนยา, ยูกันดา และภาคเหนือของแทนซาเนีย