พ.ศ. 2558–ปัจจุบัน สงครามกลางเมืองเยเมน

2558 ระหว่างสองฝ่าย: รัฐบาลเยเมนนำโดย อับดรับบูห์ มันซูร์ ฮาดี และขบวนการติดอาวุธฮูษี ร่วมกับพันธมิตรและผู้สนับสนุน ทั้งสองฝ่ายอ้างว่าเป็นรัฐบาลอย่างเป็นทางการของเยเมน

สงครามกลางเมืองเยเมน (พ.ศ. 2558–ปัจจุบัน)
ส่วนหนึ่งของ อาหรับวินเทอร์ วิกฤตการณ์เยเมน (พ.ศ. 2554–ปัจจุบัน) และ ความขัดแย้งอิหร่าน-ซาอุดิอาระเบีย/ความขัดแย้งกาตาร์-ซาอุดิอาระเบีย
สถานการณ์ทางทหารในเยเมนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562   ยึดครองโดย สภาการเมืองสูงสุด (ฮูษี)   ยึดครองโดย รัฐบาลเยเมน นำโดยฮาดีและพันธมิตร   ยึดครองโดย Southern Transitional Council   ยึดครองโดย รัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ (ISIL)   ยึดครองโดย อันซาร์ อัลชาริอะ (เยเมน) และ อัลกออิดะห์แห่งคาบสมุทรอาหรับ (AQAP) (สำหรับแผนที่สถานการณ์ทางทหารในเยเมนและแนวชายแดนในซาอุดิอาระเบียดูที่แผนที่ละเอียด)
วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2558 – ยังดำเนินต่อไป (9 ปี 1 เดือน 5 วัน) สถานที่ เยเมน, ภาคใต้ของ ซาอุดิอาระเบีย (ความขัดแย้งตามแนวชายแดนระหว่างเยเมนกับซาอุดิอาระเบีย (พ.ศ. 2558 – ปัจจุบัน)) สถานะ ยังดำเนินต่อไป เมืองหลวงของเยเมน, ซานาอา, ยึดครองโดย ฮูษี กองกำลังที่ซาอุดิอาระเบียสนับสนุนช่วยฟื้นฟูอำนาจของฮาดี รัฐบาลที่นำโดยฮาดีจุดตั้งขึ้นอีกครั้งที่เอเดน 2016–19 Yemen cholera outbreak อดีตประธานาธิบดี อาลี อับดุลลอห์ ซาเละห์ ถูกซุ่มยิงโดยมือปืนของฮูษีในยุทธการซานาอา พ.ศ. 2560; ฮูษียึดครองเมืองได้โดยสมบูรณ์ เอเดนถูกยึดครองโดยกองกำลังของSouthern Transitional Councilจากกองกำลังที่นิยมฮาดีในยุทธการเอเดน พ.ศ. 2561 ดินแดน เปลี่ยนแปลง ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2559: AQAP ควบคุมพื้นที่ 36% ของประเทศ (193,000 km²)
กลุ่มหลัก
สภาการเมืองสูงสุด ฮูษี กองกำลังติดอาวุธของสาธารณรัฐเยเมนที่นิยมซาเละห์ (until 2017) คณะกรรมการประชาชนเยเมนบางคน กองกำลังของสภาประชาชนทั่วไปในซานาอา Alleged support:  อิหร่าน ฮิซบอลเลาะห์  เกาหลีเหนือ	คณะรัฐมนตรีแห่งเยเมน กองกำลังติดอาวุธของสาธารณรัฐเยเมนที่นิยมฮาดี กองทัพแห่งชาติเยเมน (YNA) Al-Islah คณะกรรมการป้องกันประชาชนเยเมน คณะกรรมการประชาชนเยเมน ขบวนการภาคใต้ Strategic Reserve (pro-Hadi Saleh forces) Saudi-led coalition  ซาอุดีอาระเบีย  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์  เซเนกัล  ซูดาน  โมร็อกโก (2015–19)  กาตาร์ (2015–17) Academi security contractors Under 1,000 troops:  บาห์เรน  อียิปต์  คูเวต  จอร์แดน Green Berets French Army Special Forces Command Academi Support:  สหราชอาณาจักร  ฝรั่งเศส  อิตาลี  สหรัฐ  สเปน  เนโท  สวิตเซอร์แลนด์  จีน Southern Transitional Council (from 2017) Tareq Saleh forces (from 2017) National Resistance Tihamah Resistance สนับสนุน:  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	อัลกออิดะห์ในคาบสมุทรอาหรับ Ansar al-Sharia อัลกออิดะห์ในคาบสมุทรอาหรับ รัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ – จังหวัดเยเมน(ISIL-YP)
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Mohamed al-Atifi (2016–) Mohammed al-Houthi (2015–) Mahdi al-Mashat (2018–) Hussein Khairan (2015−16) Abdul-Malik al-Houthi Abu Bakr al-Salami อาลี อับดุลลอห์ ซาเละห์ (จนถึง พ.ศ. 2560) Casualties: Ali Raymi † Yahya Hassan Al-Emad † Ahmed Mohsen Ali Al-Harbi † Abdul-Malik Al-Arar † Ali Alzviv † Abdul Razzaq Al-Marwani † Mohammed bin Hilal † Ali bin Ali Al-Jaifi † Abdul-Qader Hilal † Mansoor Mujahed Namran † Ahmad Al-Khatib † Hasan Abdullah Almalsi † Hashim al-Barawi † Abu Hamza al-Houthi † Hassan Yahya al-Sharafi † Abdul-Khaliq al-Houthi (เชลย) Abu Jabar Ahmad al-Houthi (เชลย) Hussain al-Mutawakel (เชลย) Saleh al-Sammad †	Abdrabbuh Mansur Hadi Ali Mohsen (2016–) Khaled Bahah (2015–16) Hussein Arab (until 2017) Ahmed Saleh (2017–) Tareq Saleh (2017–) พันธมิตรที่นำโดยซาอุดิอาระเบีย: King Salman Muhammad bin Salman Mohammed bin Zayed Tamim bin Hamad (2015–17) Abdel Fattah Abdelrahman Burhan Macky Sall Mohamed VI (2015–19) Under 1,000 troops Abdullah II Abdel Fattah el-Sisi Sabah Al-Ahmad Al-Jaber Al-Sabah Hamad bin Isa Al Khalifa Casualties: Lt. Gen. Muhammad Al Shaalan † Maj. Gen. Abdulrahman bin Saad al-Shahrani † Brig. Gen. Ibrahim Hamzi † Col. Abdullah al-Sahian † Col. Hassan Ghasoum Ageeli † Lt. Col. Abdullah al-Balwi † Col. Mohammed Ali al-Kitbi † Khalid bin Hamad Al Khalifa (ได้รับบาดเจ็บในขณะปฎิบัติหน้าที่) Ali Abdullah Saleh † Mahmoud al-Subaihi (เชลย) Gen. Abd Rabbo Hussein † Gen. Ahmad Seif Al-Yafei  † Maj. Gen. Abdul-Rab al-Shadadi † Maj. Gen. Jaafar Mohammed Saad † Brig. Gen. Hameed al-Qushaibi † Cmdr. Jarallah Salhi † Capt. Zafir Mansour Ahmed Al-Turki †	Nasir al-Wuhayshi † Qasim al-Raymi Nasser al-Ansi † Ibrahim al-Rubaish † Khalid Batarfi Ibrahim al Qosi Abu Bilal al-Harbi
กำลัง
สภาการเมืองสูงสุด: 150,000–200,000 fighters	100 warplanes และทหาร 150,000 คน 30 warplanes 15 warplanes and 300 troops 15 warplanes 10 warplanes และทหาร 1,000 คน 6 warplanes 6 warplanes and 1,500 troops 4 warplanes and 6,000 troops 2,100 troops 4 warships and warplanes Academi: 1,800 security contractors	Ansar al-Sharia AQAP: 6,000–8,000 ISIL: 300
ความสูญเสีย
11,000+ killed (Arab Coalition claim; as of December 2017) "Thousands" killed (per Al Jazeera; as of May 2018)	Unknown 1,000–3,000 soldiers killed 10 captured; 3 aircraft lost; 9 helicopters lost 20 M1A2S lost 1 frigate damaged Over 120 soldiers killed 3 aircraft lost 3 helicopters lost 1 watercraft damaged (HSV-2 Swift) 1,000–1,200 soldiers killed 8 soldiers killed 1 F-16 crashed 4 soldiers killed 1 soldier killed 1 F-16 shot down 1 F-16 lost Academi: 15 PMCs killed	1,000 killed, 1,500 captured
67,654–90,100+ killed overall in Yemen (6,872–7,000+ civilians) 500+ killed overall in Saudi Arabia 49,960 wounded overall in Yemen (10,768 civilians) 3,154,572 people displaced 84,701 children died from starvation (per Save the Children) and 2,556 people died due to a cholera outbreak (April 2017–October 2018)

กองกำลังของฮูษี ปัจจุบันควบคุมเมืองหลวง ซานาอา เป็นพันธมิตรกับกองกำลังที่จงรักภักดีกับอดีตประธานาธิบดี อาลี อับดุลลอห์ ซาเละห์ ได้ปะทะกับกองกำลังที่ภักดีกับฮาดี ซึ่งมีฐานที่มั่นที่เอเดน อัลกออิดะห์ในคาบสมุทรอาหรับ (AQAP) และ รัฐอิสลามแห่งอิรักและเลอแวนต์ ได้ร่วมโจมตีด้วย โดยอัลกออิดะห์ควบคุมพื้นที่ในชนบทห่างไกล และตามแนวชายฝั่ง

ในวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 หลังจากฮูษีเข้ายึดครองซานาอาและรัฐบาลเยเมน ผู้นำคณะกรรมการปฏิวัติสูงสุดของฮูษี ได้ประกาศปลดฮาดี และขยายการควบคุมไปยังพื้นที่จังหวัดทางภาคใต้ การรุกของฮูทีเป็นพันธมิตรกับกำลังทหารที่ภักดีต่อซาเละห์ เริ่มการต่อสู้ในวันรุ่งขึ้นที่ลาหิช และยึดได้ในวันที่ 25 มีนาคม และคืบหน้าไปยังเอเดน ซึ่งเป็นพื้นที่สำคัญของฮาดีฮาดีลี้ภัยออกนอกประเทศในวันเดียวกัน

ต่อมา มีความช่วยเหลือของซาอุดิอาระเบีย ที่เข้ามาโจมตีทางอากาศเพื่อฟื้นฟูรัฐบาลเดิมของเยเมน สหรัฐอเมริกาเข้ามาช่วยเหลือทางด้านโลจิสติกส์ด้วย ตามข้อมูลของสหประชาชาติ ระหว่างเดือนมีนาคม พ.ศ. 2558 – เดือนธันวาคม 2560 ประชาชนราว 8,670–13,600 คนถูกฆ่าในเยเมน โดยเป็นพลเรือนมากกว่า 5,200 คนและคาดว่ามากกว่า 50,000 คนเสียชีวิตเพราะความอดอยากในเยเมนที่เกิดขึ้นต่อเนื่องตั้งแต่ พ.ศ. 2559 ซึ่งมีสาเหตุมาจากสงคราม

ความขัดแย้งนี้ถูกมองว่าเป็นการขยายตัวมาจากความขัดแย้งระหว่างอิหร่านและซาอุดิอาระเบีย ซึ่งหมายความว่าอิหร่านมีอิทธิพลในบริเวณนี้ ใน พ.ศ. 2561 สหประชาชาติเตือนว่าประชาชนชาวเยเมน 13 ล้านคน พบกับความอดอยากที่เลวร้ายที่สุดในโลกในรอบ 100ปี

ชุมชนนานาชาติประณามการทิ้งระเบิดของฝ่ายซาอุดิอาระเบีย ซึ่งมีการทิ้งระเบิดในพื้นที่ของพลเรือน การทิ้งระเบิดทำให้ประชาชน 17,729 เสียชีวิตหรือบาดเจ็บจากข้อมูลเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2562 วิกฤติการณ์นี้เริ่มจะได้รับความสนใจจากสื่อนานาชาติ ดังที่เป็นในสงครามกลางเมืองซีเรีย

สหรัฐได้ทิ้งระเบิดเพื่อช่วยเหลือซาอุดิอาระเบียโจมตีทางอากาศต่อเยเมน ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2562 ทำให้สภาสูงของสหรัฐผ่านญัตติเพื่อยุติการช่วยเหลือของสหรัฐต่อซาอุดิอาระเบีย ซึ่งถูกระงับโดยประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ และในเดือนพฤษภาคม สภาสูงล้มเหลวที่จะยกเลิกการยับยั้งนี้