มิเกล อังเฆล อัสตูเรียส

1899 – 9 มิถุนายน ค.ศ. 1974) เป็นกวี-นักการทูต นักเขียนนวนิยาย นักเขียนบทละครและนักวารสารศาสตร์ชาวกัวเตมาลา อัสตูเรียสได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี ค.ศ. 1967 จากผลงานที่ตระหนักถึงวัฒนธรรมพื้นเมืองกัวเตมาลา

มิเกล อังเฆล อัสตูเรียส
เกิด	มิเกล อังเฆล อัสตูเรียส โรซาเลส 19 ตุลาคม ค.ศ. 1899(1899-10-19) กัวเตมาลาซิตี กัวเตมาลา
เสียชีวิต	9 มิถุนายน ค.ศ. 1974(1974-06-09) (74 ปี) มาดริด สเปน
อาชีพ	กวี-นักการทูต นักเขียน นักวารสารศาสตร์
แนว	สัจนิยมมหัศจรรย์ นิยายผู้เผด็จการ
ผลงานที่สำคัญ	El Señor Presidente (ค.ศ. 1946) Hombres de maíz (ค.ศ. 1949)
รางวัลสำคัญ	รางวัลสันติภาพเลนิน (ค.ศ. 1966) รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม (ค.ศ. 1967)

อัสตูเรียสเกิดและเติบโตในกัวเตมาลา แม้ว่าส่วนใหญ่เขาจะใช้ชีวิตวัยผู้ใหญ่ในต่างแดน หลังเรียนจบด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยซานการ์โลสแห่งกัวเตมาลา เขาย้ายไปอยู่ที่ปารีสช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 เพื่อศึกษาชาติพันธุ์วิทยาที่มหาวิทยาลัยปารีส นักวิชาการบางคนมองว่าอัสตูเรียสเป็นนักเขียนชาวลาตินอเมริกาคนแรกที่แสดงให้เห็นว่าการศึกษามานุษยวิทยาและภาษาศาสตร์ส่งผลอย่างไรต่อวรรณกรรม อัสตูเรียสยังข้องเกี่ยวกับขบวนการลัทธิเหนือจริงขณะอยู่ที่ปารีส และได้รับการยกย่องว่ามีส่วนในการแนะนำองค์ประกอบทางนวยุคนิยมเข้าสู่งานเขียนลาตินอเมริกา ด้วยเหตุนี้ เขาจึงผู้นำหน้าละตินอเมริกันบูม (Latin American Boom) หรือยุคเฟื่องฟูของวรรณกรรมละตินอเมริกาช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960–1970

เอลซินญอร์เปรซิเดนเต (El Señor Presidente, แปลไทยชื่อ "เดอะ เพรสซิเดนท์") เป็นหนึ่งในผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของอัสตูเรียสที่ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1946 บอกเล่าถึงชีวิตภายใต้ผู้เผด็จการ นวนิยายเล่มนี้ส่งอิทธิพลต่อนักเขียนชาวลาตินอเมริกันยุคหลังในแง่การผสานสัจนิยมเข้ากับจินตนิมิต หรือต่อมาเรียกว่าสัจนิยมมหัศจรรย์ การวิพากษ์วิจารณ์ระบอบเผด็จการอย่างเปิดเผยส่งผลให้อัสตูเรียสต้องใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างระหกระเหิน โอมเบรเดไมซ (Hombres de maíz) ที่ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1949 เป็นอีกหนึ่งผลงานชิ้นเอกที่อัสตูเรียสใช้ปกป้องธรรมเนียมและวัฒนธรรมมายา นวนิยายเล่มนี้บรรยายถึงกลุ่มคนพื้นเมืองที่กำลังเผชิญกับสังคมยุคใหม่ด้วยกลวิธีสัจนิยมมหัศจรรย์ โอมเบรเดไมซ ฉบับแปลภาษาอังกฤษเป็นส่วนหนึ่งของชุดผลงานตัวแทนของยูเนสโก (UNESCO Collection of Representative Works)

ด้านชีวิตส่วนตัว อัสตูเรียสแต่งงานกับเคลเมนเซีย อามาโดในปี ค.ศ. 1939 ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสองคนคือ มิเกลและโรดริโก อังเฆล ก่อนจะหย่าร้างในปี ค.ศ. 1947 ต่อมาเขาแต่งงานกับบลังกา โมรา อี อาราอูโฆในปี ค.ศ. 1950 อัสตูเรียสได้รับการยกย่องจากต่างประเทศในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960 หลังถูกเนรเทศและกลายเป็นคนชายขอบมานานหลายทศวรรษ ปี ค.ศ. 1966 เขาได้รับรางวัลสันติภาพเลนินจากสหภาพโซเวียต ปีต่อมาอัสตูเรียสได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ถือเป็นชาวลาตินอเมริกันคนที่สองที่ได้รับรางวัลนี้ (กาบริเอลา มิสตรัลเป็นคนแรกที่ได้รับรางวัลในปี ค.ศ. 1945) อัสตูเรียสใช้ชีวิตบั้นปลายที่มาดริดก่อนจะเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1974 ร่างของเขาถูกฝังที่สุสานแปร์ลาแชสในปารีส