ภาษาในประเทศอินโดนีเซีย

ภาษาในประเทศอินโดนีเซียแบ่งออกเป็น 9 หมวดหมู่: ภาษาประจำชาติ, ภาษาพื้นเมือง, ภาษากลางของภูมิภาค, ภาษาต่างชาติและเพิ่มเติม, ภาษามรดก, ภาษาในขอบเขตทางศาสนา, ภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลาง และภาษามือ

ภาษาทางการของอินโดนีเซียคือภาษาอินโดนีเซีย ซึ่งเป็นภาษามลายูรูปแบบมาตรฐาน ทำหน้าที่เป็นภาษากลางในหมู่เกาะ คำศัพท์ในภาษาอินโดนีเซียมีคำยืมจากภาษาประจำภูมิภาคของอินโดนีเซียจำนวนมาก เช่น ภาษาชวา, ซุนดา และมีนังกาเบา เช่นเดียวกันกับภาษาดัตช์, สันสกฤต, โปรตุเกส, อาหรับ และล่าสุดคือภาษาอังกฤษ โดยหลักภาษาอินโดนีเซียใช้กันเป็นพื้นฐานในวงการพาณิชย์ การบริหาร การศึกษา และสื่อ ทำให้ชาวอินโดนีเซียเกือบทั้งหมดสามารถใช้ภาษาอินโดนีเซียในระดับความชำนาญที่ต่างกัน ชาวอินโดนีเซียส่วนใหญ่พูดได้หลายภาษา เช่น ภาษาชวาเป็นภาษาแม่ สิ่งนี้ทำให้ภาวะหลายภาษา (multilingualism) เป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในประเทศนี้

มีภาษาที่มีผู้พูดทั่วกลุ่มเกาะอินโดนีเซียถึง 726 ภาษาใน ค.ศ. 2009 (ลดลงจาก 742 ถาษาใน ค.ศ. 2007) โดยจังหวัดปาปัวที่ติดกับปาปัวนิวกินีมีภาษามากที่สุดในประเทศ ตามข้อมูลจาก Ethnologue (อดีตมีชื่อว่า Summer Institute of Linguistics) มี 63 ภาษาที่กำลังสูญหาย (อยู่ในแผนภูมิแท่งสีแดง)

มีผู้ใช้งานภาษามือทั่วประเทศอย่างน้อย 2.5 ล้านคน แม้ว่ารายงานทางการระบุไว้ที่น้อยกว่า 50,000 คนก็ตาม ผู้ใช้ภาษามือมักถูกเยาะเย้ยและประณาม

• ภาษามืออินโดนีเซีย
  • ภาษามือยกยาการ์ตา
  • ภาษามือจาการ์ตา
• ภาษากาตา โกโลก

โดยทั่วไป ภาษาในประเทศอินโดนีเซียไม่มีระบบอักษรของตนเอง แต่ใช้อักษรที่ดัดแปลงจากภาษาอื่น เช่น ทมิฬ, อาหรับ และละติน ภาษามลายูมีประวัติในภาษาเขียนมายาวนาน และมีการเขียนเป็นอักษรพราหมี, อาหรับ และละติน ภาษาชวาเขียนด้วยอักษรปัลลวะจากอินเดียใต้ และอักษรแบบอื่น ๆ (มัชื่อว่าอักษรกาวีและอักษรชวา) ในอักษรอาหรับมีชื่อว่า เปโกน ซึ่งไว้ระบุเสียงภาษาชวา และในอักษรละติน

อักษรจีนเป็นอักษรที่ไม่เคยใช้งานในภาษาในประเทศอินโดนีเซีย ถึงแม้ว่าจะมีการระบุชื่อสถานที่ ชื่อบุคคล และชื่อสินค้าอินโดนีเซียในรายงานและประวัติศาสตร์ของราชสำนักจีนก็ตาม

บรรณานุกรม

• Baker, Colin; Jones, Sylvia Prys (1998). Encyclopedia of Bilingualism and Bilingual Education. Multilingual Matters. ISBN 9781853593628.
• Florey, Margaret (2010). Endangered Languages of Austronesia. Oxford: Oxford University Press.
• Ricklefs, Merle Calvin (1991). A History of Modern Indonesia Since c. 1200. Basingstoke; Stanford, CA: Palgrave; Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-4480-5.
• Simons, Gary F.; Fennig, Charles D. (2018). Ethnologue: Languages of the World, Twenty-first edition. SIL International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2019. สืบค้นเมื่อ 20 September 2018.
• Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia: Peoples and Histories. New Haven and London: Yale University Press. ISBN 0-300-10518-5.
• Zein, Subhan (2018). Teacher Education for English as a Lingua Franca: Perspectives from Indonesia. New York and London: Routledge. ISBN 9781138303966.
• Zein, Subhan (2020). Language Policy in Superdiverse Indonesia. New York and London: Routledge. ISBN 9780367029548.

 

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ภาษาในประเทศอินโดนีเซีย

• Graph of Indonesian ethnolinguistics
• Linguistic maps of Indonesia
• How many people speak Indonesian?