การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียม
การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียม (อังกฤษ: Digital Video Broadcasting – Satellite; DVB-S) เป็นมาตรฐานของการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลสำหรับโทรทัศน์ผ่านดาวเทียม เปิดตัวครั้งแรกในปี ค.ศ.
1995 หลังจากการใช้เวลาพัฒนามาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1993 - 1997 โปรแกรมประยุกต์เชิงพาณิชย์ตัวแรกคือสตาร์ทีวีในทวีปเอเชีย และกาแล็กซีในประเทศออสเตรเลีย ซึ่งเปิดใช้งานการออกอากาศโทรทัศน์ระบบดิจิทัลผ่านดาวเทียมออกสู่สาธารณชน
มาตรฐานการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียมนี้ใช้ผ่านดาวเทียมที่ให้บริการทุกทวีปทั่วโลก ทั้งในหลายช่องสัญญาณต่อผู้ให้บริการ (MCPC) และช่องสัญญาณเดียวต่อผู้ให้บริการ สำหรับฟีดของเครือข่ายออกอากาศ ตลอดจนบริการดาวเทียมออกอากาศโดยตรง เช่น สกาย ผ่านดาวเทียมแอสทราในทวีปยุโรป, ดิชเน็ตเวิร์คและโกลบ์แคสต์ในสหรัฐ และโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมเบลล์ในประเทศแคนาดา
แม้ว่ามาตรฐานการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียมที่แท้จริงจะระบุเฉพาะลักษณะการเชื่อมโยงทางกายภาพและการจัดเฟรม แต่สตรีมการขนส่งแบบซ้อนทับที่ส่งโดย DVB-S จะได้รับคำสั่งเป็นเอ็มเพก 2 หรือที่เรียกว่า การส่งผ่านสัญญาณต่อเนื่องของเอ็มเพก (MPEG transport stream; MPEG-TS)
ผู้ทำรายการโทรทัศน์มือสมัครเล่นบางคนยังใช้มาตรฐานนี้ในย่านความถี่สมัครเล่น 1.2 GHz
แหล่งข้อมูลอื่น
- ETSI DVB-S/S2
- DVB-S TR 101 198 V1.1.1 (09/97) การปรับใช้การปรับสัญญาณ Binary Phase Shift Keying (BPSK) ในระบบการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียม
- DVB-S EN 300 421 V1.1.2 (08/97) โครงสร้างเฟรมของการเข้ารหัสช่องสัญญาณและการปรับสัญญาณสำหรับบริการดาวเทียม 11/12 GHz
- Irdeto history
This article uses material from the Wikipedia ไทย article การแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลผ่านดาวเทียม, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.