การสวนทวารด้วยกาแฟ

ความเชื่อเรื่องการล้างทวารเพื่อรักษาโรคมีย้อนไปจนถึงสมัยอียิปต์ แต่การนำกาแฟมาใช้เป็น "สารดูดพิษ" เพื่อการนี้นั้นเป็นความคิดที่ค่อนข้างใหม่ โดยมีการคิดค้นใน ค.ศ. 1917 และปรากฏใน Merck Manual จนถึง ค.ศ. 1972

ค.ศ. 1920 นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันศึกษาผลกระทบของคาเฟอีนต่อท่อน้ำดีและลำไส้เล็ก ดร. มักซ์ แกร์โซน เสนอว่า การสวนทวารด้วยกาแฟมีผลด้านดีต่อระบบทางเดินอาหาร แกร์โซนว่า การสวนทวารด้วยกาแฟมีผลดีต่อผู้ป่วยวัณโรค และในภายหลังพบในผู้ป่วยมะเร็งด้วย เขาอ้างว่าไม่เหมือนกับการสวนทวารด้วยน้ำเกลือ คาเฟอีนจะเข้าไปผ่านกล้ามเนื้อเรียบของลำไส้เล็ก แล้วเข้าไปในตับ ซึ่งการนี้ เขาว่า เป็นการล้างมากกว่าระบบทางเดินอาหารและขับพิษและน้ำดียิ่งกว่าการสวนทวารแบบธรรมดา เขามักบอกคนไข้ของเขาว่า "การสวนทวารด้วยกาแฟมิใช่เพื่อการทำงานของลำไส้ แต่เพื่อกระตุ้นตับ

มีการเสนอว่าการล้างลำไส้ด้วยกาแฟมีประโยชน์ในการป้องกันมะเร็ง แต่ยังไม่มีหลักฐานที่ยืนยันผล นอกจากนี้ การสวนทวารด้วยกาแฟยังได้พยายามถูกใช้เพื่อรักษาโรคอ้วนและโรคท้องผูก ผู้สนับสนุนอ้างว่าคาเฟอีนจะถูกดูดซึมในลำไส้ใหญ่และ "ล้างพิษ" ผลิตภัณฑ์เมตาบอลิกของเนื้องอกนั้น

การสวนทวารด้วยกาแฟอาจทำให้เสียชีวิตได้จากผลข้างเคียงหลายอย่าง เช่น การติดเชื้อ ความไม่สมดุลของเกลือแร่ ลำไส้ใหญ่อักเสบ ติดเชื้อในกระแสเลือด และหัวใจวาย ถ้าใส่กาแฟที่ร้อนเกินไปหรือเร็วเกินไป อาจทำให้ลำไส้ไหม้ หรือทะลุได้

มีรายงานจำนวนมากเกี่ยวกับการเสียชีวิตจากการสวนทวารด้วยกาแฟ สาเหตุการเสียชีวิตมาจากภาวะเกลือแร่ไม่สมดุลเช่นโซเดียมต่ำ ภาวะขาดน้ำ มีน้ำรั่วในช่องเยื่อหุ้มปอดและช่องเยื่อหุ้มหัวใจ ปัจจุบันองค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกากำหนดว่างานวิจัยใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสวนทวารด้วยกาแฟ อาสาสมัครจะต้องได้รับการแจ้งเสมอว่าการสวนทวารด้วยกาแฟนี้มีความเสี่ยงถึงเสียชีวิต