ძიების შედეგები „ტაო გეოგრაფია - ვიკიპედია
შექმენით გვერდი „ტაო+გეოგრაფია“ ქართულ ვიკიპედიაში!
ედვარდსის აზრით, „სომხური გეოგრაფია“ ტაოს ფართობს ზედმეტად აჭარბებს. ეს ვრცელი მხარე სომხური მმართველობის ქვეშ სამ ნაწილად იყოფოდა: ტაო, ბოლხა და კოლა. მათ... |
ბასიანი (სექცია ვახუშტი ბატონიშვილის გეოგრაფია) დავით კურაპალატის მემკვიდეობის გამო ბიზანტიასთან კონფლიქტის შედეგად იმიერ-ტაო და ბასიანი მთლიანად ბიზანტიელთა მფლობელობაში გადავიდა. ქართველები დაჟინებით... |
ინტერესებია: შუა საუკუნეების საქართველოს ისტორია, ტაო-კლარჯეთის რეგიონი, საქართველოს ეკლესიის ისტორია, ისტორიული გეოგრაფია, ქართული საისტორიო და კულტურული მემკვიდრეობა... |
საქართველოს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში ჩამოყალიბდა ორი გაერთიანება: დიაოხი (ტაო, ტაოხი) მდ. ჭოროხის აუზში და კოლხა (კოლხეთი) შავის ზღვის აღმოსავლეთ სანაპიროზე... |
ერუშეთი, თმოგვი, სამცხე, ჯავახეთი და თორი), ასევე ჭოროხის აუზს სრულად (ტაო-კლარჯეთი) და შავი ზღვისპირეთს ჭანეთსა და გურიას. გეოგრაფიულად სრულად აერთიანებდა... |
შიდა მხარეთა წარსულს. შეისწავლა: აფხაზეთი, კახეთი, გურია, ქართლი, ჭანეთი, ტაო-კლარჯეთი. სამაგიდო წიგნი „საინგილო“ მოსე ჯანაშვილმა ექვთიმე თაყაიშვილის თანადგომით... |
საღირას ციხე (სექცია ისტორიული გეოგრაფია) საღირას ციხე მეექვსე სამეცნიერო ექსპედიციის ფარგლებში მოინახულა პროექტ „ტაო-კლარჯეთის ქართული ციხე სიმაგრეების“ ექსპედიციამ. მოინახულეს ციხის მიდამოები... |
სურატ-თანის პროვინცია (სექცია გეოგრაფია) ეკუთვნის. მათ შორის არის ტურისტული კუნძულები კო სამუი, კო ფა ნგანი და კო ტაო, ასევე კო ანგ თონგის საზღვაო ეროვნული პარკი. სურატ ტანის პროვინციის მთავარი... |
თურქი მკვლევარი მინე ქადიროღლუ კლარჯეთის პროვინციასაც ბერექეთს უწოდებს, ხოლო ტაო-კლარჯეთის სინონიმად იგი ხმარობს ხელოვნურ ტერმინს „ოლთუ-ბერექეთი“ (თურქ. Oltu-Bereket)... |
960-იანი წ. – ბიზანტიის იმპერია 960-იანი – 978 – 1001 – ქართველთა სამეფო (ტაო-კლარჯეთი), ნაწილი (ოფის უბანი 978 წ.-მდე) – ბიზანტიის იმპერია 1001 – 1014... |
კლიმატოლოგია, ლანდშაფტმცოდნეობა, ეკონომიკური გეოგრაფია, მოსახლეობისა და დასახლებული პუნქტების გეოგრაფია, კარტოგრაფია, გეოგრაფიის აზროვნების ისტორია და... |
წარმოადგენს სტრატეგიულ გზაჯვარედინს, ქართლს, ჯავახეთს, აჭარა-იმერთსა და ტაო-კლარჯეთს შორის. ახალციხე წყაროებში XII საუკუნიდან იხსენიება, როცა სამცხის... |
„ცხვრის გზა“, რომელიც საქართველოს დიაგონალურად ჰკვეთდა და კახეთ-ჰერეთს ტაო-კლარჯეთთან აკავშორებდა, თრიალეთის ქედის თხემს გასდევდა და მრავალი განშტოებით... |
საქართველოს ისტორიისა“, თბ. 1897, გვ. 53 ↑ ვ. ბატონიშვილი, „საქართველოს გეოგრაფია“, ტფ., 1904, გვ. 217 ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: ჯავახეთის წყაროსთავი... |
გორაშეთის ციხე (სექცია ისტორიული გეოგრაფია) სრულად არის შემორჩენილი. სამხრეთ გალავანი სხვებისგან განსხვავებით მრუდხაზოვანია. ტაო-კლარჯეთის ციხე-სიმაგრეები ტ. 2, თბ. 2020 ISBN 978-9941-9738-1-9... |
ცხინვალის რეგიონი (სექცია საეკლესიო გეოგრაფია) განსაკუთრებული აქტიურობით გამოირჩეოდნენ აფხაზეთის სამეფო (დასავლეთ საქართველო), ტაო-კლარჯეთის სამთავრო (სამხრეთ-დასავლეთ საქართველო) და კახეთის საქორეპისკოპოსო... |
ბორჩხას ციხე (სექცია ისტორიული გეოგრაფია) ამჟამად ციხეში 5 მეტრი სიგრძის აღმავალი შსასვლელი კიბეა მოწყობილი დაასავლეთს მხრიდან. ტაო-კლარჯეთის ციხე-სიმაგრეები ტ. 2, თბ. 2020 ISBN 978-9941-9738-1-9... |
მელოს ციხე (სექცია ისტორიული გეოგრაფია) სათოფური. სათოფურების არსებობა მიანიშნებს ციხის გვიან შუა საუკუნეებში გამოყენებაზე. ტაო-კლარჯეთის ციხე-სიმაგრეები ტ. 2, თბ. 2020 ISBN 978-9941-9738-1-9... |
ამ პერიოდის საქართველოში ფერწერის რამდენიმე მიმართულებას გამოყოფენ. ერთია ტაო-კლარჯეთში ჩამოყალიბებული მონომენტური ძეგლები (ოთხთა ეკლესიის, იშხნის, ხახულის... |
ნაშთები აძლევს. წყალშმკრებიდან 6 მ.-ის მანძილზეა ციხესიმაგრის მთავარი კოშკი. ტაო-კლარჯეთის ციხე-სიმაგრეები ტ. 2, თბ. 2020 ISBN 978-9941-9738-1-9 ↑ შოთა მამულაძე... |