Вынікі пошуку для «Шляхта» — Вікіпэдыя
У Вікіпэдыі існуе старонка з назвай «Шляхта». Глядзіце таксама іншыя знойдзеныя вынікі пошуку.
сярэдняя шляхта (валодала ад адной да некалькіх вёсак); заградовая шляхта (мела сваю гаспадарку, але ня мела ва ўласнасьці сялянаў); шляхта-галота (ня... |
зьявілася ў 1918 годзе ў часопісе «Вольная Беларусь» (№№ 30—31). Пінская шляхта — гэта гарэзьлівая, сьмешная й, адначасова, вельмі пазнавальная гісторыя... |
Ваколічная шляхта — адна з найніжэйшых груп дробнамаянтковай шляхты ў Літве XV—XIX стагодзьдзяў. Называлася таксама засьцянковай, заградовай, загонавай... |
й правы й прывілеі, нададзеныя вялікімі князямі літоўскімі, смаленская шляхта пасьлядоўна бараніла іх ад Масквы пасьля канчатковага далучэньня Смаленшчыны... |
Нямеччыне, Летуве, Латвіі, Эстоніі, Украіне, Расеі. У 2000 г. ансамблю Тутэйшая Шляхта прысвоена ганаровае званьне «Народны», а ў 2013 г. па адзінагалосным рашэньні... |
Арыстакра́тыя (па-грэцку: ἀριστεύς, «шляхта, найшляхетнага паходжаньня» і па-грэцку: κράτος, «улада, дзяржава, магутнасьць») — прывілеяваны кляс грамадзтва... |
Старадубскі павет (сэкцыя Старадубская шляхта) году старадубская шляхта зьбіралася на соймікі ў Жыжморах у Троцкім павеце. Асноўны артыкул: Старосты старадубскія Мясцовая шляхта абірала двух паслоў... |
татары Беларускія татары Сыбірскія татары Татарская мова ў Беларусі Праблемы кансалідацыі татарскай нацыі Фатаздымкі татараў Татарская шляхта ВКЛ (бел.)... |
Магнат (катэгорыя Шляхта) асноўных класаў: фэадалаў ды залежных сялян. Таксама мелася тры саслоўі: шляхта, мяшчане ды духавенства. Фэадалы падзяляліся на магнатаў і шляхту. Магнаты... |
Паны, шляхта й баяры ВКЛ, якія прымуць каталіцкую веру й атрымаюць гербы, могуць карыстацца прывілеямі й пажалаваньнямі, як і польскія паны й шляхта, пацьвярджаліся... |
літоўскім пры падтрымцы Расеі. Але вакол новага караля згуртаваліся магнаты і шляхта, якія жадалі адраджэньня Рэчы Паспалітай. Кавалер ордэнаў Белага Арла і... |
палкоўніка Мацьвея Гладкага(d). У выніку зь Пінску пачалі ўцякаць каталіцкая шляхта і духавенства. 26 кастрычніка прадстаўнікі магістрату пачалі паўстаньне... |
царкву сьв. Ільі, якая ўжо ў 1596 прыняла Берасьцейскаю вунію. Грынявіцкая шляхта на працягу 17 ст. перайшла ў рымскі каталіцызм і апалячылася. З тутэйшай... |
камунікацыі ніжэйшых і менш адукаваных слаёў грамадзтва, у той час калі шляхта і адукаваныя людзі карысталіся швэдзкай мовай. Гэтая сытуацыя была зьмененая... |
Беларусь пярэдадня 1863 «Аповесьць пра мае часы» (1876), аповесьці «Полацкая шляхта» (1885) і нарысе «Шчаслівейшая Марыся» (1892) шмат беларускамоўных і... |
Польшчы (з XIII стагодзьдзя) і ВКЛ (з XVI стагодзьдзя). У час войнаў, калі шляхта з паспалітым рушаньнем пакідала маёнткі, наглядаў за парадкам у павеце і... |
Дунін-Марцінкевіча, роля Яна Губача — слугі Кароля Лятальскага (1994). «Пінская шляхта», фарс-вадэвіль Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч, роля Прыстава Кручкова — расейскага... |
эстонцамі. У X—XII стагодзьдзях у латгалаў вылучылася раньнефэадальная шляхта. З раньнефэадальнага пэрыяду латгалы распаўсюдзіліся на тэрыторыі ліваў... |
Пазднякоў П. Сцыпіёны // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 648. ^ Данскіх С. Шляхта італьянскага паходжання ў Лідскім павеце ВКЛ: пытанні рэцэпцыі і асіміляцыі... |
баярамі называлі як частку фэадалаў (пазьней гэты тэрмін выціснуты паняцьцем «шляхта»), так і сялян-слуг (баяры панцырныя, путныя і г. д.). У XVIII і ў XIX стагодзьдзях... |