Baskét

Unggal regu paheula-heula pikeun ngasupkeun bola saloba-lobana kana karanjang lawan jeung nyegah lawan ngasupkeun bola kana karanjanngna sarta meunangkeun bola. Bola bisa dialungkeun, digilindingkeun, digeblug-geblugkeun, sarta didorong saluyu jeung aturan.

Dina taun 1920, urang Cina nu ngumbara di Indonésia. Maranéhna mawa kaulinan baskét anu geus mekar di Cina. Jalma-jalma anu ngumbara ngadegkeun sakola Tionghoa. Balukarna, baskét mekar di sakola-sakola Tionghoa. Di sakola-sakola Tionghoa, bal baskét jadi salah sahiji olahraga wajib anu unggal siswana kudu bisa maén baskét. Taun 1930, paguyuban baskét mimiti ngadeg. Kota gedé saperti Jakarta, Surabaya, Bandung, Semarang, Yogyakarta, jeung Médanjadi tempat ngumpul nu baskét. Dina taun 1930 geus aya paguyuban saperti Chinese EnglishSchool, Tionghwa Hwee, Fe Leon Ti Yu Hui, jeung Pheng Yu Hui (Sahabat). Sahabat nyaéta klub asal Sony Hendrawan (Liem Tjien Sion), salah sahiji legenda baskét Indonésia. Sanggeus Proklamasi Kamerdékaan, 17 Agustus 1945, olahraga baskét mimiti dipikawanoh dikota-kota saperti Yogyakarta jeung Solo. Nalika PON (Pekan Olahraga Nasional) I taun 1948 di Solo, bola baskét munggaran dimaénkeun di level nasional. Peserta PON I masih diwatesan kénéh ogé paguyuban-paguyuban pamaén pribumi saperti PORI Solo, PORI Yogyakarta, jeung Akademi Olahraga Sarangan. Dina taun 1951 nalika pagelaran PON II, baskét geus dipaénkeun ku lalaki jeung awéwé.