Guverneri Rimske Britanije

Kao Britannia, rimska Britanija je bila konzularna provincija, što znači da je svakog guvernera prije stupanja na dužnost morali u Rimu služiti kao konzuli. S obzirom da se taj čin mogao dobiti kao suffect (zamjenik) ili ordinares (redovno), guverneri su najčešće bili bivši redovni konzuli koji su navedeni u popisu ranih carskih konzula. Kasniji guverneri su pripadali nižem, odnosno viteškom staležu.

Svbi guverneri nisu navedeni u rimskim historijama, a mnoge se spominje tek u epigrafskim ili posrednim izvorima kao što su pisma iz Vindolande. Nakon što je opozvan Gnej Julije Agrikola godine službe imenovanih guvernera se tek mogu posredno zaključiti. Ostali su potpuno anonimni, a od doba kada se Britanija podijelila na više provincija podaci su prilično oskudni.

• Aulus Plautius 43 - 47
• Publius Ostorius Scapula 47 - 52
• Aulus Didius Gallus 52 - 57
• Quintus Veranius 57 - 57
• Gaius Suetonius Paulinus 58 - 62
• Publius Petronius Turpilianus 62 - 63
• Marcus Trebellius Maximus 63 - 69

• Marcus Vettius Bolanus 69 - 71
• Quintus Petillius Cerialis 71 - 74
• Sextus Julius Frontinus 74 - 78, također vojni pisac
• Gnaeus Julius Agricola 78 - 84 osvajač Kaledonije
• Sallustius Lucullus (nejasan) 84 - cca. 89
• Aulus Vicirius Proculus ... 93 ...
• Publius Metilius Nepos (nejasan) cca. 96 - cca. 97

• Tiberius Avidius Quietus cca. 97 - cca. 101
• Lucius Neratius Marcellus cca. 101 - cca. 103
• nepoznat cca. 103 - 115
• Marcus Appius Bradua (nejasan) 115 - 118

• Quintus Pompeius Falco 118 - 122
• Aulus Platorius Nepos 122 - cca. 125
• Trebius Germanus (nejasan) cca. 127
• Sextus Julius Severus cca. 131 - cca. 133
• Publius Mummius Sisenna (nejasan) cca. 133 - cca. 135 ili kasnije

• Quintus Lollius Urbicus cca. 138 - cca. 144
• Gnaeus Papirius Aelianus cca. 145 - cca. 147
• Nepoznat cca. 147 - cca. 154
• Gnaeus Julius Verus cca. 154 - cca. 158
• Longinus cca. 158- 161
• Marcus Statius Priscus cca. 161 - cca. 162
• Sextus Calpurnius Agricola cca. 163 - cca. 166
• Nepoznat cca. 166 - 175
• Quintus Antistius Adventus cca. 175 - cca. 178
• Caerellius Priscus (nejasan) cca. 178 - cca. 181
• Ulpius Marcellus cca. 181 - cca. 185
• Publius Helvius Pertinax cca. 185 - cca. 187, kasniji rimski car
• Nepoznat cca. 187 - cca. 191
• Decimus Clodius Albinus cca. 191 - cca. 197 carski uzurpator

• Virius Lupus 197 - cca. 201
• Marcus Antius Crescens Calpurnianus cca. 202 (v.d. guvernera)
• Gaius Valerius Pudens cca. 202 - cca. 205
• Lucius Alfenus Senecio cca. 205 - cca. 207

Neki izvori navode još jednog guvernera - drugog Ulpija Marcela. Za njega se tvrdilo da je bio sin ranijeg Ulpija Marcela te da je služio oko 211. To se temelji na pogrešno datiranom natpisu, i danas se smatra da je referenca vezana uz ranijeg Ulpiija Marcela .

Dva sina cara Septimija Severa - Karakala i Publije Septimije Geta - upravljali su provincijom neposredno nakon očevih pohoda između 208. i 211.

Ovaj popis pretpostavlja da se podjela dogodila cca. 213.

Britannia Superior

• Tiberius Julius Pollienus Auspex u periodu cca. 223 - 226
• Gaius Junius Faustinus Postumianus
• Rufinus
• Marcus Martiannius Pulcher
• Titus Desticius Juba u periodu 253 - 255

Britannia Inferior

• Gaius Julius Marcus do 213
• Marcus Antonius Gordianus do 216
• Modius Julius do 219
• Tiberius Claudius Paulinus cca. 220
• Marius Valerianus 221 - 222/223
• Claudius Xenophon 223
• Maximus do 225
• Claudius Apellinus u periodu 222 - 235
• Calvisius Rufus u periodu 222 - 235
• Valerius Crescens Fulvianus u periodu 222 - 235
• Tuccianus do 237
• Maecilius Fuscus u periodu 238 - 244
• Egnatius Lucillianus u periodu 238 - 244
• Nonius Philippus do 242
• Octavius Sabinus u periodu 260 - 269 (pod Galskim Carstvom)

Nakon što je Britanija ponovno pripojena Rimskom Carstvu, otok je ponovno podijelio Dioklecijan, ovaj put u četiri zasebne provincije - Maxima Caesariensis na jugoistoku, čiji je glavni grad bio današnji London; Flavia Caesariensis na istoku, čiji je glavni grad bio današnji Lincoln; Britannia Secunda na sjeveru, čiji je glavni grad bio današnji York i Britannia Prima na zapadu (uključujući današnji Wales), čiji je glavni grad bio Cirencester. Peta provincija pod imenom Valentia je nakratko postojala na krajnjem sjveru. Svaka je imala guvernera iz viteškog staleža (praeses) a nadgledao ih je vicarius. Kasnije, u 4. vijeku, guverner provincije Maxima Caesariensis je morao imati konzularni čin. Dolje je navedeno nekoliko imena koja su ostala sačuvana iz tog perioda - a koji je trajao 100 godina, odnosno do 408. kada su rimsku civilnu upravu protjerali domoroci.

Vicarii

• Pacatianus cca. 319
• Flavius Martinus cca. 353
• Alipije iz Antioihje, 361-363 iza Martinus.
• Civilis 369
• Victorinus vjerojatno u periodu 395 - 406
• Chrysanthus vjerojatno u periodu 395 - 406

Guverneri

• Aurelius Arpagius (vjerojatno Britannia Secunda) u periodu 296 - 305
• Flavius Sanctus, sredina 4. vijeka
• Lucius Septimus (Britannia Prima) datum nepoznat.

Domaći vladari

• Rimska klijentska kraljevstva u Britaniji
• Plemena Željeznog doba u Britaniji

Vojni vođe

• Dux Britanniarum
• Comes Britanniarum
• Count of the Saxon Shore

• Frere, S, Britannia, Routledge, London, 1987
• Salway, P, Roman Britain, OUP, Oxford, 1986
• Eck, W. - Pangerl A., Ein Diplom für die classis Britannica aus dem Jahr 93 n. Chr. unter dem Statthalter Vicirius Proculus, ZPE 165, 2008, 227-231