Eugen Verber

januar">25. januar 1923 — Beograd, 1. januar 1995) je bio ugledni prevodilac, književnik, naučni radnik ali i poznati glumac.

Eugen „Moše“ Verber
Puno ime	Eugen Verber
Mesto rođenja	Subotica ( Kraljevina SHS)
Datum smrti	1. 1. 1995. (71 godina)
Mesto smrti	Beograd ( SR Jugoslavija)
Zanimanje	Filmski glumac
IMDb veza

Rođen u patrijahalnoj i ortodoksnoj jevrejskoj porodici. Od malih nogu dobija jevrejsko vaspitanje, u porodici se strogo poštuje tradicija i običaji. Osnovnu jevrejsku školu počinje u Subotici a već od drugog razreda je posećuje u Novom Sadu. Maturirao je na trgovačkoj akademiji u Novom Sadu ali je paralelno učio hebrejski jezik u školi, porodici i Sinagogi. Bio se saradnik Narodnooslobodilačkog pokreta. Hapšen od mađarskih okupatora. Posle Novosadske racije, od koje se spasao beži u Budimpeštu gde radi kao zubni tehničar ali ga krajem 1943 odvode na prinudni rad na Istočni front. U leto 1944 pobegao iz logora i pridružio se jedinicama Crvene armije. Preko Rumunije dolazi u Jugoslaviju i stupa u Narodnooslobodilačku vojsku . Ali ne dugo potom biva demobilisan zbog bolesti.

Posle demobilizacije prvi put u Vojvođanskom narodnom pozorištu počinje karijeru kao glumac. Paralelno radi i kao novinar u subotičkoj „Hrvatskoj riječi“ i mađarskom listu „Mađar so“.

Odlazi u Sarajevo i radi u Pozorištu NR BiH kao glumac i sekretar drame, kao novinar u listu „Oslobođenje“, na radiju kao reditelj. Osnovao je i bio prvi umetnički direktor Pionirskog pozorišta u Sarajevu, organizator Pionirskog festivala kulture u Sarajevu 1949. Potom odlazi u Banjaluku a od 1953. do 1961. prelazi u [Narodno pozorište u Nišu gde ostavlja duboki trag te spada u znamenite građane grada Niša. Potom prelazi u Savremeno pozorište(Beogradsko dramsko pozorište] gde ostaje do 1975. da bi se potom potpuno posvetio naučnom i stručnom radu.

Od 1960. do 1990. igrao je u skoro 60 filmova, serija. Zbog odličnog nemačkog izgovora igrao je uloge nemačkih oficira u ratnim filmovima.

Kao glumac i novinar, nikad nije prestajao da se bavi jevrejskom istorijom i kulturom. Od početka šezdesetih godina počinje objavljivati radove iz judaistike te 1977. postaje član Svetskog saveza za jevrejske nauke. Prevodio je sa nemačkog, mađarskog, jidiša, aramejskog, hebrejskog.

Bio je predsednik Udruženja književnih prevodilaca Srbije.

Izabrani prevodi i značajnija dela:

• Talmud (izabrani tekstovi) prevod sa hebrejskog i aramejskog jezika, istorija Talmuda i objašnjenja, Narodna knjiga Alfa Beograd. Knjiga je doživela tri izdanja 1982, 1990, 2002, ISBN 86-331-0696-5
• Objašnjenja pojedinih jevrejskih naziva ili pojmova iz kataloga za izložbu „Jezik, pismo i knjige Jevreja u Jugoslaviji“, izdanje Saveza jevrejskih opština Jugoslavije, Beograd 1979.
• O Jidišu, jevrejskim jezicima i o Isaku Baševiču Singeru, izdanje „Stvaranje“, Titograd 1979.
• Sarajevska Hagada, Uvodna studija, izdanje „Svjetlost“, Sarajevo, 1988, ISBN 86-01-01209-4
• Kabala i njena simbolika, Beograd 2001, ISBN 86-7394-11-3 
• Kumranski rukopisi (sa objašnjenjima i komentarima), Beograd 1982.

• Članak dr. Lavoslav Kadelburg Eugen Verber šezdesetogodišnjak, „Jevrejski pregled“, Beograd, broj 1-2, 1983.
• Mirjana Belić-Koročkin-Davidović, Radivoje Davidović „Eugen Verber, glumac, prevodilac, judaista...“ Čigoja štampa, Beograd, 2014.

• Eugen Verber na sajtu IMDb