Alfonso Ii Od Asturije

do svoje smrti 842.

Rodio se u Oviedu kao sin asturijskog kralja Fruele I i Baskinje po imenu Munia. Nakon očeve smrti se o njemu brinula tetka Adosinda, a za vrijeme vladavine njenog muža Siloa je služio kao majordom. Nakon Silove smrti su ga 783. Adosindine pristaše proglasile kraljem, ali su asturijski magnati kao kralja izabrali Mauregata. Alfonso je zbog toga morao bježati u Alavu kod majčinih rođaka. Kada je godine 791. Mauregatov nasljednik Bermudo I poražen u borbi sa Arapima, odlučio je abdicirati u korist Alfonsa koji je prijestolje preuzeo 14. septembra iste godine.

Iako je Alfonso na prijestolju proveo više od pola vijeka, o njegovoj vladavini ima relativno malo podataka. Na samom početku je vodio uspješne borbe protiv Arapa te svom kraljevstvu 798. pripojio Lisabon. Godine 825. je nanio težak poraz Arapima te pripojio svom kraljevstvu značajne dijelove Galicije, Leona i Castille, što je stvorilo uvjete za kasniji repoblación.

790-ih je u nekoliko navrata poslao izaslanstva u Aachen, na dvor franačkog kralja Karla Velikog. Svrha tih misija nije poznata, ali historičari pretpostavljaju da je tražio franačku podršku u borbi protiv Arapa.

Za vrijeme vladavine je asturijsku prijestolnicu preselio iz Pravije u Oviedo.

Navodi se da je upravo za vrijeme njegove vladavine pronađeno tijelo Svetog Jakova u Composteli, te da je upravo Alfonso bio prvi hodočasnik.