Łuków

Grad se prostire duž rijeke Krzna, udaljen stotinjak km istočno od Varšave.

Łuków je niknuo za srednjeg vijeka kao utvrda koja je čuvala granicu od 12. do 14. vijeka od napada jatvjagških i litvanskih plemena. Gradska prava dobio je 1403. kao značajni zanatsko-trgovački centar, poznat po velikim sajmovima.

U periodu od 15. do 18. vijeka bio je jedan od administrativnih centara Lublinskog vojvodstva, Još od 15. vijeka u Łukówu živi velika židovska zajednica. Znatno oštećen u drugoj polovici 17. vijeka u ratovima vođenim sa Kozacima i Šveđanima. Između 1733.-1852. Łuków je bio dom poznate pijarističke škole.

Nakon Treća Podjele Poljske - Łuków je 1795. podpao pod Austrijsku Monarhiju. Od 1807. je dio kratkotrajnog napoleonskog Varšavskog vojvodstva, a od 1815. je dio proruske Kongresne Poljske.

Łuków je još od 1809. za Varšavskog vojvodstva postao regionalni administrativni centar, ali se počeo značajnije razvijati od druge polovice 19. vijeka kad je do njega došla željeznica i postao raskršće željezničkih pruga.

Za Njemačke okupacije Poljske u gradu je između 1941. do novembra 1942. djelovao radni logor i geto do novembra 1942. u koji je nagurano oko 10 000 Židova (uključujući oko 2 000 Slovačke) koji su sukcesivno deportirani u Logor smrti Treblinka.

Oko 70% grada je razoreno u borbama za oslobođenje posljednih mjeseci Drugog svjetskog rata. Nakon rata je obnovljen a od 1999. je administrativni centar vlastitog povjata.

Nekadašnji franjevački barokni samostan podignut krajem 18. vijeka, danas potpuno preuređen i pretvoren u muzej i barokna župna crkva.

Łuków je i danas značajno željezničko raskršće i industrijski grad sa tvornicama odjeće, obuće, mašinske, prehrambene i drvne industrije. U Poljskoj je znan po tvornici igračaka.

Łuków ima ugovore o prijateljstvu sa sljedećim gradovima:

•   Tõrva, Estonija
•   Voisins-le-Bretonneux, Francuska
•   Lazdijai, Litvanija
•   Baranivka, Ukrajina
•   Sykkylven, Norveška