५५५

५५५-१ अचोदसो नो धन्वन्त्विन्दवः प्र स्वानासो बृहद्देवेषु हरयः । वि चिदश्नाना इषयो अरातयोऽर्यो नः सन्तु सनिषन्तु नो धियः ॥ ५५५ || ऋ. ९.७९.१ सोमयागे उदयनीयेष्ट्यां

४९; अकि-३,१२६.२२-१२८.१४; रो-४,५५०-५५५; भा-१/६१) अनन्तरः इति किमर्थम् । (पा-६,२.४९; अकि-३,१२६.२२-१२८.१४; रो-४,५५०-५५५; भा-२/६१) इह मा भूत् । (पा-६,२.४९;

त्रिकाण्डशेषः ॥ (पुं, उपरूपकविशेषः । तल्ल- क्षणं यथा, साहित्यदर्पणे । ६ । ५५५ । “हल्लीष एव एकाङ्कः सप्ताष्टौ दश वा स्त्रियः । वागुदात्तैकपुरुषः कैशिकीवृत्तसङ्कुलः

४११९ १२. कः प्रार्थ्यते मदनविह्वलया युवत्या । - शार्ङ्गधरपद्धतिः श्लोकः ५५५ १३. कृतकृत्याः प्रतीक्षन्ते मृत्युं प्रियमिवातिथिम् । - वृद्धगौतमस्मृतिः