पिङ्गः

नीविभार्यौ ॥२०॥ {१५} पवीनसात्तङ्गल्वाच्छायकादुत नग्नकात्। प्रजायै पत्ये त्वा पिङ्गः परि पातु किमीदिनः ॥२१॥ द्व्यास्याच्चतुरक्षात्पञ्चपदादनङ्गुरेः । वृन्तादभि

पिङ्गः, पुं, (पिजि वर्णे + अच् । कुत्वञ्च ।) पिङ्गल- वर्णः । तद्वति, त्रि । इत्यमरः । १ । ५ । १६ ॥ (यथा, महाभारते । १ । १२३ । ३२ । “पद्मपत्राननः पिङ्गस्तेजसा

गर्भः स्रवेद् आमः वातलैश् च भवेद् गर्भः कुब्जान्ध-जड-वामनः । पित्तलैः खलतिः पिङ्गः श्वित्री पाण्डुः कफात्मभिः ॥ ४८ ॥ व्याधींश् चास्या मृदु-सुखैर् अ-तीक्ष्णैर्