Wodewil (fr. vaudeville) – muzyczna forma dramatyczna o komicznym charakterze, powstała we Francji w okresie baroku, łącząca tekst komediowy z piosenkami.
Wodewil wpłynął na rozwój opery komicznej.
Wodewile komponował m.in. Jean-Jacques Rousseau (Le devin du village), Christoph Willibald Gluck (L'île de Merlin, La fausse esclave, Cythère assiegée) i Maciej Kamieński (Nędza uszczęśliwiona). Twórcą librett do wodewili był m.in. Charles-Simon Favart. W Polsce wodewil był główną muzyczną formą dramatyczną tworzoną w epokach klasycyzmu i romantyzmu (do czasów Stanisława Moniuszki).
Wodewil był popularny w pierwszej ćwierci XX wieku w Stanach Zjednoczonych, gdzie często łączył cechy kabaretu i burleski. Do artystów wodewilowych z tamtego okresu zaliczyć można Josephine Baker, George'a Burnsa i Boba Hope'a. W Polsce do luminarzy tej formy sceny muzycznej należał Ludwik Sempoliński.[potrzebny przypis]
This article uses material from the Wikipedia Polski article Wodewil, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.