Willem van den Blocke (ur.
ok. 1550 w Mechelen, zm. 18 stycznia 1628 w Gdańsku) – rzeźbiarz i architekt pochodzenia flamandzkiego, reprezentant stylu manierystycznego.
Data i miejsce urodzenia | ok. 1550 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 1628 |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Epitafium Edwarda Blemkego |
Ojciec, Franciszek van den Blocke, prawdopodobnie także był rzeźbiarzem. Być może bratem Willema był Egidiusz (Aegidius) van den Blocke, który już 6 czerwca 1573 uzyskał w Gdańsku prawo wykonywania zawodu rzeźbiarza.
Willem ożenił się z Dorotą Wolff. Miał liczne potomstwo, z którego znanych jest siedmioro dzieci: Abraham – rzeźbiarz, Jakub – mistrz ciesielski, Izaak i Dawid – malarze, Katarzyna, Zuzanna i trzecia córka nieznana z imienia.
Willem van den Blocke był anabaptystą, co często utrudniało mu życie.
Praktykował w pracowni Cornelisa Florisa w Antwerpii. Około 1569 przybył do Królewca, gdzie wraz z grupą rzeźbiarzy z kręgu Florisa pracował nad wielkim posągiem księcia Albrechta, ustawionym w tamtejszej katedrze w 1571. W 1581 wykonał w tej samej katedrze nagrobek księżnej Elżbiety, pierwszej żony księcia Jerzego Fryderyka, zmarłej w 1578. Następnie opuścił Królewiec i w latach 1581–1583 pracował nad nagrobkiem Krzysztofa Batorego, brata króla Polski. Nie wiadomo, gdzie wówczas przebywał, ale z początkiem 1584 osobiście udał się do Gyulafehérvár w Siedmiogrodzie i zmontował gotowy pomnik w tamtejszym kościele.
Wpływy Florisa w twórczości van den Blocke widoczne są nie tylko w ogólnych schematach kompozycyjnych. Do wypracowanych przez Florisa układów figur czy ornamentu van den Blocke chętnie stosował florisowską kolistą wić roślinną jako jeden z motywów ornamentalnych.
18 czerwca 1584 rzeźbiarz przybył do Gdańska, zaopatrzony w rekomendację króla Stefana Batorego. Dzięki królewskiemu poparciu otrzymał korzystne warunki uprawiania zawodu, mimo braku obywatelstwa miejskiego i przynależności do cechu. Wiadomo, że spotykały go nieprzyjemności ze strony cechu, wobec czego Rada Miasta w 1590 musiała potwierdzić artyście otrzymane wcześniej przywileje.
Największym dziełem w Gdańsku była budowa Bramy Wyżynnej, zrealizowana do 1588. Poza tym tworzył epitafia i pomniki nagrobne. Przypisuje mu się też autorstwo detali kamieniarskich niektórych domów mieszczańskich w Gdańsku, Toruniu i Elblągu.
W epitafium Brandesów, rodziny patrycjuszowskiej z Gdańska, van den Blocke odwołuje się do wzorów Cornelisa Florisa. Charakterystyczne dla stylu van Blocke’a są w tym epitafium wydłużone kariatydy, kolista wić roślinna, modelunek szat, fryz pałeczkowy i kanelowane konsole z lwimi maskami. W porównaniu z dziełami Florisa, u van den Blocke’a popiersia zyskują zdecydowaną dominację nad inskrypcją.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Willem van den Blocke, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.