Trzewioczaszka

Jest zbudowana z chrząstek i kości. Tworzy aparat chwytny, stanowi rusztowanie dla początkowych odcinków układu oddechowego oraz pokarmowego, a także skrzeli (u kręgowców wodnych) oraz innych narządów (u kręgowców lądowych). W toku ewolucji następuje coraz ściślejsze połączenie kości trzewioczaszki oraz zmniejszanie ich liczby.

U człowieka trzewioczaszkę tworzą:

• dwie kości nosowe (łac. os nasale),
• dwie kości łzowe (łac. os lacrimale),
• dwie kości podniebienne (łac. os palatinum),
• dwie kości jarzmowe (łac. os zygomaticum),
• dwie małżowiny nosowe dolne (łac. concha nasalis inferior),
• dwie kości szczękowe (łac. maxilla),
• lemiesz (łac. vomer),
• żuchwa (łac. mandibula) – jedyna ruchoma kość czaszki,
• kość sitowa (łac. os ethmoidale) – należąca zarówno do trzewioczaszki, jak i mózgoczaszki,
• kość gnykowa (łac. os hyoideum) – bywa zaliczana do kości trzewioczaszki, mimo że nie ma bezpośredniego połączenia z innymi kośćmi czaszki.