Teofila Bogumiła Glińska (ur.
1762/1763, zm. 23 października 1799) – polska poetka okresu oświecenia.
Urodziła się prawdopodobnie w Kosiczach Większych pod Nowogródkiem, jako córka Krzysztofa herbu Jastrzębiec (wyznania kalwińskiego), porucznika, a następnie pułkownika Wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego, i Teofili z Gołuchowskich. Związana była z dworem J.L. Chreptowicza w Szczorsach. Po zamążpójściu (29 września 1790: Alojzy Bukaty, starosta milianicki) przyjęła nazwisko Bukatowa.
Kilka zachowanych wierszy, z których poemacik opisowy Szczorse i przekład Hymnu Peruanów o śmierci z powieści J.F. Marmontela Inkasy ogłosił w 1785 „Magazyn Warszawski”, pozwalają widzieć w Glińskiej reprezentantkę sentymentalizmu. Jej wiersze przedrukował Tadeusz Mikulski w swej książce Ze studiów nad oświeceniem.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Teofila Bogumiła Glińska, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.