Generał Sławomir Wojciechowski

Sławomir Wojciechowski
	generał broni
Data i miejsce urodzenia	30 września 1963 ; Węgorzyno
	Przebieg służby
Lata służby	od 1983
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	• WSOWOP ; • AON ; • 3 BPanc ; • 36 BPanc ; • 36 BZ ; • 4 pplot ; • JSCSC ; • PCO w NATO ; • PKW Irak ; • 11 DKPanc ; • US Army War College ; • 17 BZ ; • Grupa Bojowa UE ; • PKW Afganistan ; • Sztab Generalny WP ; • MON, DO RSZ, WKP-W ; • Sztab Generalny WP
Stanowiska	• d-ca pl, d-ca stacji, baterii rakiet plot, d-ca baterii; • d-ca da plot w BP ; • szef obrony plot w BP i BZ ; • dowódca pplot ; • szef sztabu PKW Irak ; • szef szkolenia w DP ; • dowódca BZ ; • d-ca Grupy Bojowej UE ; • dowódca PKW Afganistan ; • zastępca szefa Zarządu Planowania Operacyjnego – P3 w SG WP ; • dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego w MON ; • Dowódca Operacyjny RSZ; • dowódca WKP-W ; • Sztab Generalny WP
Główne wojny i bitwy	Stabilizacja Iraku, ISAF
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wiki Commons

30 września 1963 w Węgorzynie) – generał broni Wojska Polskiego; doktor nauk o bezpieczeństwie (2017); dowódca 4 Pułku Przeciwlotniczego (2004–2007); dowódca 17 Brygady Zmechanizowanej (2008–2012); dowódca Wielonarodowego Korpusu Północno–Wschodniego (2018–2021); od 14 lipca 2022 Polski Przedstawiciel Wojskowy przy Komitecie Wojskowym NATO i Komitecie Wojskowym UE.

Przebieg służby wojskowej

W 1987 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, po czym promowany został na pierwszy stopień oficerski podporucznika. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w macierzystej uczelni, gdzie kolejno zajmował stanowiska: dowódcy plutonu, dowódcy stacji, baterii rakiet plot, dowódcy baterii podchorążych. W 1993 został skierowany na studia dowódczo–sztabowe w Akademii Obrony Narodowej. W latach 1995–1997 dowodził dywizjonem artylerii przeciwlotniczej w 3 Brygadzie Pancernej w Trzebiatowie. W 1998 w tej samej jednostce – przeformowanej w 36 Brygadę Pancerną, a w 1999 w 36 Brygadę Zmechanizowaną – sprawował stanowisko szefa obrony przeciwlotniczej.

W marcu 1999 skierowany został do Zielonej Góry, gdzie w stopniu podpułkownika objął funkcję zastępcy dowódcy 4 Pułku Przeciwlotniczego, którym był do 2004, po czym 28 maja tego roku w obecności dowódcy 11 Dywizji Kawalerii Pancernej gen. Waldemara Skrzypczaka przyjął obowiązki dowódcy pułku i po uzyskaniu przez pułk tytułu „Zielonogórski”, był dowódcą 4 Zielonogórskiego Pułku Przeciwlotniczego w stopniu pułkownika do 2007. W 2001 ukończył podyplomowe studia dowódczo–sztabowe w brytyjskiej Akademii Dowódczo-Sztabowej (Joint Services Command and Staff College - JSCSC) w Shrivenham w Wielkiej Brytanii oraz kurs Połączonego Centrum Operacji NATO w Oberammergau w Niemczech (2002). W 2005 był szefem sztabu Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe IV zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku.

W 2007 został skierowany do Żagania na stanowisko szefa szkolenia 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. W 2008 ukończył roczne podyplomowe studia polityki obronnej w US Army War College w Carlisle Barracks w stanie Pensylwania w USA. 15 września 2008 objął dowodzenie w obecności dowódcy 11 DKPanc gen. dyw. Pawła Lamli 17 Brygadą Zmechanizowaną w Międzyrzeczu i Wędrzynie. 8 listopada 2008 prezydent RP Lech Kaczyński mianował go generałem brygady. W latach 2009–2010 17 WBZ jako pierwsza jednostka z Polski była trzonem Grupy Bojowej Unii Europejskiej (Force HeadQuarters Commander GBUE/I 2010), której był dowódcą. Od kwietnia 2011 do października 2011 dowodził IX zmianą PKW w Afganistanie. Dowodzenie brygadą z Międzyrzecza przekazał 5 stycznia 2012 gen. Rajmundowi Andrzejczakowi.

W 2012 objął stanowisko zastępcy szefa Zarządu Planowania Operacyjnego – P3 w Sztabie Generalnym WP. 10 kwietnia 2012 odebrał honorowy tytuł „Przodujący Oddział Wojska Polskiego”. W 2013 został dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Obronnego MON, jednocześnie zajmując to stanowisko, pracował także w Zespole ds. Nowego Systemu Kierowania i Dowodzenia SZ RP i po jego wprowadzeniu został szefem tego zespołu, którego zadaniem było przygotowanie oceny ówczesnej reformy.

W 2015 został zastępcą Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, a 10 stycznia 2017 Dowódcą Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych oraz odebrał awans na stopień generała dywizji. Nominację wręczył prezydent Andrzej Duda na wniosek ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza. W 2017 obronił doktorat na Akademii Sztuki Wojennej. 22 lutego 2018 prezydent RP Andrzej Duda, na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka, mianował go na stopień generała broni, odpowiadającego etatowi przypisanemu do stanowiska dowódcy operacyjnego. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy 1 marca 2018 w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”.

12 września 2018 został skierowany do Szczecina na stanowisko dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodni, którym był do 19 listopada 2021. W 2020 był w składzie Rady Programowej Akademii Wojsk Lądowych im. generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. W listopadzie 2021 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak skierował go do rezerwy kadrowej w ramach wykonywania zadań w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. 14 lipca 2022 objął funkcję Polskiego Przedstawiciela Wojskowego przy Komitetach Wojskowych NATO i UE.

Żona Renata, córki Aleksandra i Anna.

Awanse

podporucznik – 1987

(...)

generał brygady – 8 listopada 2008
generał dywizji – 10 stycznia 2017
generał broni – 1 marca 2018

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2005
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego – 2011
Wojskowy Krzyż Zasługi – 2016
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2006
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2011
Gwiazda Iraku – 2005
Gwiazda Afganistanu – 2011
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” – 2019
Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP (Wojska Lądowe) – 2011
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
Odznaka pamiątkowa 3 Brygady Pancernej – 1997
Odznaka pamiątkowa 4 Pułku Przeciwlotniczego – 1999, ex officio
Pamiątkowa Szabla – 2004
Odznaka pamiątkowa 11 Dywizji Kawalerii Pancernej – 2007
Odznaka pamiątkowa 17 Brygady Zmechanizowanej – 2008, ex officio
laureat Buzdygana za 2009 Polski Zbrojnej – 2009
Buzdygan pod flagą Uni Europejskiej – 2010
Odznaka pamiątkowa Sztabu Generalnego WP – 2012
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I Stopnia (Złota)
Odznaka pamiątkowa Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych – 2017, ex officio
Odznaka pamiątkowa Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego – 2018, ex officio
Odznaka okolicznościowa „Medal 100-lecia ustanowienia SG WP” – 2018
honorowy tytuł „Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych” – 2006
honorowy tytuł „Przodujący Oddział Wojska Polskiego” – 2009
honorowy tytuł „Przodujący Oddział Wojska Polskiego” – 2012
Statuetka Nobilis – 2018
Odznaka pamiątkowa Muzeum Wojska Polskiego – 2017

i inne

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2020. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 202. ISSN 1734-2317.
Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 236. ISSN 1734-2317.
Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 8. ISSN 1734-2317.
Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2016. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 117; 278. ISSN 1734-2317.
Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 144; 237. ISSN 1734-2317.
Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2012. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 6. ISSN 1734-2317.
Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2011. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 88; 89; 90; 199; 201. ISSN 1734-2317.
Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2010. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2011, s. 97; 186. ISSN 1734-2317.
Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2009. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2010, s. 55–73. ISSN 1734-2317.
Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2008. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej – Wojskowe Biuro Badań Historycznych, 2009, s. 9; 223; 236; 263. ISSN 1734-2317.
Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2006. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007, s. 88; 91. ISSN 1734-2317.
Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 11. ISSN 1734-2317.
Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Obronnej, 2005, s. 106; 208. ISSN 1734-2317.
Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2008, 2018

Linki zewnętrzne

This article uses material from the Wikipedia Polski article Sławomir Wojciechowski (generał), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.