Przepiórniki

Rodzina obejmuje gatunki lądowe, zamieszkujące tzw. Stary Świat, czyli Europę (tylko Półwysep Iberyjski), Afrykę, Azję oraz Australię wraz z wyspami południowo-zachodniego Pacyfiku.

Pięć gatunków – przepiórnik rdzawopierśny, przepiórnik karłowaty, przepiórnik czarnopierśny, przepiórnik rdzawogrzbiety i przepiórnik płowy – jest endemitami Australii.

Przepiórniki zamieszkują głównie obszary trawiaste. Ich charakterystyczną cechą jest brak kciuka. Są dobrymi biegaczami, niechętnie latają. Upierzenie szare, płowe, niekiedy brunatne. Samice są jaśniej upierzone i to one inicjują gody. Samce wysiadują jaja i opiekują się potomstwem.

Przepiórniki w starszych klasyfikacjach były umieszczane również w rodzinie kurowatych (Phasianidae) w rzędzie grzebiących (Galliformes) lub jako rodzina w rzędzie żurawiowych (Gruiformes). W klasyfikacji Sibleya-Ahlquista z 1990, bazującej na badaniach hybrydyzacji DNA-DNA przepiórniki zostały podniesione do rangi osobnego rzędu – Turniciformes. Nowe badania z zakresu morfologii oraz sekwencji DNA wskazują, że przepiórniki należą do rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Do rodziny należą dwa rodzaje:

• Turnix Bonnaterre, 1791
• Ortyxelos Vieillot, 1825 – jedynym współcześnie występującym gatunkiem jest Ortyxelos meiffrenii (Vieillot, 1819) – przepiórnik białoskrzydły