Pingwin Królewski

Gnieździ się na obrzeżach Antarktydy, Ziemi Ognistej, Falklandach i innych wyspach tej części świata. Jeden z najbardziej znanych gatunków pingwinów, zaraz po pingwinie cesarskim.

Pingwin królewski

Aptenodytes patagonicus
J. F. Miller, 1778
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pingwiny
Rodzina	pingwiny
Rodzaj	Aptenodytes
Gatunek	pingwin królewski
Podgatunki
A. p. patagonicus J. F. Miller, 1778 A. p. halli Mathews, 1911
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Obszar występowania A. p. patagonica      Obszar występowania A. p. halli      Tereny lęgowe
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons
Hasło w Wikisłowniku

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje A. patagonicus za gatunek monotypowy; niektórzy autorzy proponują jednak wyróżnienie dwóch podgatunków, które zamieszkują:

• A. p. patagonicus J. F. Miller, 1778 – Falklandy, Georgia Południowa, południowy kraniec Chile.
• A. p. halli Mathews, 1911 – oceany południowe od Wyspy Mariona na wschód po Macquarie.

Najliczniejsze kolonie lęgowe znajdują się na Georgii Południowej, Wyspach Crozeta, Wyspach Kerguelena, Macquarie, Heard i Wyspie Mariona.

Cechy gatunku
Wśród pingwinów drugi pod względem wielkości (po pingwinie cesarskim). Między płciami nie ma różnic w ubarwieniu. Upierzenie na szyi i barkach jasnoszare, na grzbiecie ciemnoszare z granatowym połyskiem. Policzki i gardło pomarańczowe, brzuch biały. Boki dzioba różowe, pozostałe części czarne. Pisklęta są brązowe, czasami bladopomarańczowe aż do pierzenia.
Wymiary średnie
długość ciała ok. 90 cm (z ogonem)
masa ciała ok. 11–15 kg; samce nieco większe od samic

Biotop
Chłodne wody wokół Antarktydy.

 

 

Gniazdo
Nie budują gniazd. Tworzą ogromne kolonie (do kilkudziesięciu tysięcy par), które najczęściej są tworzone na delikatnie pochylonych plażach.
Jaja
Składa 1 jajo raz na 2 lata (często 2 lęgi w przeciągu 3 lat). Część ptaków składa jajo wcześniej, w listopadzie (pisklęta wykluwają się w styczniu), a część później, w styczniu (pisklęta wykluwają się w marcu). Jajo waży ok. 310 g.
Wysiadywanie
Jajo jest wysiadywane na zmianę przez samca i samicę przez ok. 55 dni. Rodzice trzymają jajo na stopach i przykrywają fałdą brzuszną. Zmieniają się co 6–18 dni; to z nich, które nie wysiaduje, płynie żerować. Po wykluciu pisklęta są jeszcze trzymane na stopach rodziców przez 30–40 dni, aż wykształcą puch i będą zdolne regulować temperaturę ciała. Młode pozostają w kolonii przez całą zimę, gromadząc się w szkółki. W tym czasie rodzice polują, tylko od czasu do czasu karmiąc pisklęta. Przerwy między karmieniami dochodzą do 3 miesięcy, w tym czasie młode tracą do 50% masy ciała. Zdrowe pisklęta są zdolne przeżyć 5 miesięcy bez pokarmu. Pierzenie odbywa się następnego lata (okres tworzenia piór trwa od 14 do 16 miesięcy). Młode osiągają dojrzałość płciową po 3 latach.
Pożywienie
Ryby, kryl, morskie skorupiaki i kałamarnice. Zdobywają pożywienie nurkując, z reguły na 150–300 m (maksymalna zarejestrowana głębokość – 500 m).

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina królewskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji, według danych z 2013 i 2018 roku, szacuje się na około 1,1 miliona par lęgowych.

• pingwin cesarski

• Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).