Nick Nolte, właściwie Nicholas King Nolte (ur.
8 lutego 1941 w Omaha w stanie Nebraska) – amerykański aktor filmowy, telewizyjny i teatralny, producent filmowy, w młodości także model (185 cm wzrostu). Trzykrotnie nominowany do Oscara za główne role w filmach: Książę przypływów (1991) i Prywatne piekło (1997) oraz za drugoplanową kreację w filmie Wojownik (2011). Laureat nagrody Złotego Globu (za rolę w Księciu przypływów).
Nick Nolte (2008) | |
Imię i nazwisko | Nicholas King Nolte |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1941 |
Zawód | aktor, producent filmowy, model |
Współmałżonek | Sheila Page |
Lata aktywności | od 1969 |
W 2017 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6433 Hollywood Boulevard.
Urodził się w rodzinie rzymskokatolickiej jako jedyny syn i młodsze dziecko podróżującego handlarza pół Niemca Franklina Arthura Nolte i Helen (z domu King). Jego rodzina była pochodzenia niemieckiego, angielskiego, szkockiego i irlandzkiego. Wychowywał się ze starszą siostrą Nancy.
Po ukończeniu Kingsley Elementary School w Waterloo, kontynuował naukę w Benson High School i Westside High School w Omaha. Następnie uczęszczał do Pasadena City College w Pasadenie, Eastern Arizona College w Thatcher w stanie Arizona i Phoenix College w Phoenix. Dzięki stypendium sportowemu za grę w uniwersyteckim zespole futbolu amerykańskiego studiował na Arizona State University w Tempe. W 1961 roku uczył się aktorstwa pod kierunkiem Bryana O’Byrne w Stella Adler Studio w Los Angeles. W latach 60. pracował jako model, m.in. dla firmy Clairol i od 1962 roku przez czternaście lat występował m.in. na scenie Pasadena Playhouse (1963), Old Log Theatre w Minneapolis (1968), nowojorskiej Café La Mama (1971) oraz w Los Angeles i Actors Inner Circle Theatre w Phoenix (1972) ze sztuką Williama Inge Ostatnia podkładka (The Last Pad).
Na dużym ekranie debiutował epizodycznymi rolami na początku lat 70. Później pojawiał się również gościnnie w popularnych serialach telewizyjnych; m.in. u boku Karla Maldena i Michaela Douglasa w Ulicach San Francisco. Jednak prawdziwy sukces i uznanie przyniosła mu kreacja zbuntowanego Toma Jordache, młodszego brata senatora Rudy’ego Jordache’a (w tej roli Peter Strauss) w telewizyjnej adaptacji powieści Irwina Shaw serialu pt. Pogoda dla bogaczy (1976). Rola ta otworzyła mu drogę do dalszej aktorskiej kariery.
On, Kurt Russell, Sylvester Stallone, Christopher Walken i Al Pacino byli brani pod uwagę do roli Hana Solo w Gwiezdnych wojnach (Star Wars Episode IV: A New Hope, 1977), lecz ostatecznie postać tę zagrał Harrison Ford. Kandydował także do roli Supermana/Clarka Kenta w filmie sci-fi Richarda Donnera Superman (1978), ale w tej roli wystąpił w końcu Christopher Reeve.
W następnych latach stworzył kolejne role; nowojorskiego nurka-odkrywcy ładunku morfiny i zatopionego hiszpańskiego statku z legendarnym skarbem w thrillerze przygodowym Głębia (1977), gdzie zagrał z Jacqueline Bisset i Robertem Shawem; jako zajmujący się przemytem narkotyków weteran wojny wietnamskiej w kryminalnym dramacie wojennym Psi żołd (1978); rozczarowany starzejący się zawodowy piłkarz w komedii sportowej Teda Kotcheffa Czterdziestka z North Dallas (1979); morski biolog w ekranizacji powieści Johna Steinbecka Ulica Nadbrzeżna (1982). Kasowym przebojem okazała się komedia sensacyjna 48 godzin (1982) w reżyserii Waltera Hilla, w której Nolte stworzył znakomity duet z debiutującym na ekranie Eddiem Murphym. Osiem lat później powstał jej sequel pt. Następne 48 godzin (1990). W międzyczasie wystąpił; m.in. w roli fotografa relacjonującego wojnę domową w Nikaragui w dramacie Pod ostrzałem (1983) oraz bezdomnego włóczęgi, który odmienia życie pewnej rodziny w komedii Włóczęga z Beverly Hills (1986). W grudniu 1979 trafił na okładkę magazynu „Playgirl”.
Na początku lat 90. zanotował kolejne aktorskie sukcesy. Zachwycił publiczność i krytykę rolą adwokata w zrealizowanym przez Martina Scorsese filmie Przylądek strachu (1991), będącego remakiem obrazu J. Lee Thompsona z 1962. Za kreację w melodramacie Barbry Streisand Książę przypływów (1991) otrzymał nagrodę Złotego Globu oraz pierwszą w karierze nominację do Oscara dla najlepszego aktora. Drugą nominację przyznano mu 7 lat później za główną rolę w dramacie Prywatne piekło (1998). Trzecią otrzymał w 2012 za drugoplanową rolę w filmie Wojownik (2011).
W 1992 został wybrany najseksowniejszym żyjącym mężczyzną przez magazyn „People”.
W latach 1966–1970 jego pierwszą żoną była Sheila Page. Spotykał się z Karen Louise Ecklund (1970-77), Kate Jackson (1977) i Jean Simmons (1977). 10 marca 1978 poślubił Sharyn Haddad, z którą się rozwiódł w roku 1983. 19 lutego 1984 ożenił się z Rebeccą Linger. Mają syna Brawleya (ur. 1986), który zagrał m.in. w filmie Okup (1996). Jednak w 1997 doszło do trzeciego rozwodu. Był krótko związany z Debrą Winger (1992), a potem z Vicki Lewis (1994−2003).
Nolte zasłynął również ze swoich problemów z nadużywaniem alkoholu i narkotyków. Między innymi 11 września 2002 został zatrzymany w Malibu pod zarzutem jazdy po pijanemu.
Od 2003 pozostał w nieformalnym związku z Clytie Lane, która – gdy Nolte miał 66 lat – 3 października 2007 urodziła córkę Sophię.
Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł |
---|---|---|---|
1992 | Złoty Glob | Najlepszy aktor w filmie dramatycznym | Książę przypływów (1991) |
1997 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid | Najlepszy aktor | Prywatne piekło (1997) |
1998 | Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych | Najlepszy aktor | |
1999 | Nagroda Satelita | Wybitna kreacja obsady | Cienka czerwona linia (1998) |
This article uses material from the Wikipedia Polski article Nick Nolte, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.