Koń belgijski, brabant – najstarsza zimnokrwista rasa konia domowego, wyhodowana w belgijskiej prowincji Brabancji w wyniku krzyżowania koni miejscowych z dawnymi rycerskimi końmi flamandzkimi, masywnymi brabansonami i ardenami.
W XVII w. przez dłuższy czas próbowano zmienić cechy rasy w celu zwiększenia zakresu ich wykorzystania. Z powodu niezadawalających wyników próby te zarzucono. Uzyskane w wyniku tych kojarzeń trzy odmiany koni, nieznacznie różniące się od siebie, uznano w 1885 za jedną rasę.
Konie belgijskie są rasą o ustalonym typie, jedną z najpopularniejszych na świecie ras koni o ogromnej sile i niezwykle łagodnym usposobieniu. Wykorzystuje się je do ciężkiego transportu oraz do poprawiania różnych hodowli ras ciężkich (przy ich użyciu wytworzono między innymi w Niemczech konie reńskie, a w Polsce polskie konie zimnokrwiste, konie sztumskie i łowickie).
Konie belgijskie mają umaszczenie najczęściej dereszowate, także kasztanowate, gniade oraz kare, lekką głowę, głęboką klatkę piersiową, na nogach obfite szczotki pęcinowe. Osiągają wysokość w kłębie do 170 centymetrów, masę od 750 do 1200 kilogramów. Największym koniem na świecie był brabant Big Jake, wałach żyjący w latach 2001–2021. Miał 210 cm wysokości w kłębie.
W Polsce przed II wojną światową było bardzo dużo koni tej rasy. Były one sprowadzane, aby umasywnić rasy polskich koni zimnokrwistych.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Koń belgijski, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.