Powieść Jak Hartowała Się Stal

Pierwsza wersja ukazała się w gazecie Młoda Gwardia, później jako książka, z której usunięto fragmenty dotyczące osobistych problemów bohatera (autora). Tomy 1–2 wydano w latach 1932–34, natomiast pełne wydanie ukazało się w 1936; wydanie polskie w 1941 (Kijów). W krajach socjalistycznych była to lektura szkolna, a główny bohater, Paweł (Pawka) Korczagin, stawiany był za wzór dla młodzieży.

Jak hartowała się stal

Как закалялась сталь

Autor	Nikołaj Ostrowski
Typ utworu	powieść, fikcja
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	ZSRR
Język	rosyjski
Data wydania	1932–1934
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1941

Powieść trzykrotnie sfilmowano w ZSRR, w 1942 roku (reż. Mark Donskoj), w 1956 roku (Paweł Korczagin, reż. Aleksander Alow, Włodzimierz Naumow) i w roku 1975 (Nikołaj Maszczenko).

Roman opowiada o życiu postaci o imieniu Paweł Korchagin. Korchagin zostaje wyrzucony ze szkoły w młodym wieku i zaczyna pracować jako zmywacz. Kiedy w wieku 16 lat pracuje w elektrowni, spotyka bolszewika o imieniu Żuchraj i dowiaduje się o bolszewikach i Leninie. W 1917 roku, kiedy armia niemiecka okupuje Shepetovka, Korchagin walczy z Niemcami i ostatecznie dołącza do bolszewików. W czasie wojny zostaje poważnie ranny i traci część wzroku. Po wojnie pracuje jako robotnik i buduje linie kolejowe. Jednak zostaje ponownie ranny i traci nogi i jedną rękę. Spędza swoje dni na Krymie. Książka kończy się, gdy Korchagin zaczyna pisać swoją autobiografię: “Jak hartuje się stal”.