Igor Spasski

2 sierpnia 1926 w Bogorodsku (obecnie Nogińsk) w obwodzie moskiewskim) – radziecki naukowiec i inżynier, projektant łodzi podwodnych^{[potrzebny przypis]}.

Igor Spasski

Игорь Спасский

Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1926 Bogorodsk (Nogińsk)
Zawód, zajęcie	naukowiec, inżynier
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons

W 1949 ukończył Wyższą Wojskowo-Morską Szkołę Inżynieryjną im. Dzierżyńskiego i rozpoczął służbę we Marynarce Wojennej ZSRR; od października 1949 służył na krążowniku Frunze w Mikołajowie. W 1950 został odkomenderowany do pracy w przemyśle okrętowym z pozostawieniem w kadrach marynarki (w 1955 został zwolniony do rezerwy w stopniu starszego porucznika inżyniera). Od 1950 pracował w Specjalnym Biurze Konstruktorskim-143 (OKB-143), brał udział w stworzeniu doświadczonej łodzi podwodnej z parowo-gazowym napędem turbinowym^{[potrzebny przypis]}. Od 1953 roku pracował w Centralnym Biurze Konstruktorskim-19 (CKB-18) jako inżynier-konstruktor, od 1954 kierownik sektora, a od 1956 zastępca głównego konstruktora atomowej łodzi podwodnej^{[potrzebny przypis]}. Od 1968 roku był głównym inżynierem, a w 1974 roku stanął na czele leningradzkiego biura projektowo-montażowego Rubin (KB-18; obecnie SA Centralne Konstrukcyjne Biuro Morskiej Techniki "Rubin"), początkowo jako główny konstruktor, a od 1983 konstruktor generalny; na tym stanowisku pozostawał do końca 2006.

Wniósł zasadniczy wkład w stworzenie morskiego potencjału rakietowo-atomowego ZSRR i Rosji. Opracował szereg fundamentalnych zasad obejmujących zarówno wysoką wydajność, jak i bezpieczeństwo eksploatacji łodzi podwodnych^{[potrzebny przypis]} i ich atomowych urządzeń energetycznych. Brał udział w budowie ponad dwustu łodzi podwodnych^{[potrzebny przypis]} (w tym 96 atomowych czterech generacji. Jednym z ważniejszych okrętów podwodnych zbudowanych pod jego kierunkiem był K-141 Kursk z projektu 949 typu Oscar II. Po katastrofie okrętu Kursk 12 sierpnia 2000 nadzorował prace nad rozcięciem i podniesieniem wraku.

Był członkiem Komitetu Wykonawczego Rady Miejskiej Leningradu i deputowanym ludowym ZSRR. W 1978 otrzymał stopień doktora nauk technicznych, a w 1984 tytuł profesora, w 1987 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR. 22 maja 2002 otrzymał honorowe obywatelstwo Petersburga.

• Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (23 stycznia 1978)
• Order Lenina (dwukrotnie, 6 kwietnia 1970 i 23 stycznia 1978)
• Order Rewolucji Październikowej (1 sierpnia 1986)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (28 kwietnia 1963)
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy (2002)
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy
• Order Honoru (29 grudnia 2010)
• Nagroda Leninowska (1965)
• Nagroda Państwowa ZSRR (1983)
• Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej (2007)
• Medal „Za zasługi bojowe” (26 października 1955)

I inne.