Hiperkalcemia – stan podwyższonego poziomu wapnia w surowicy krwi.
W zależności od źródeł za górną granicę normy stężenia wapnia całkowitego w surowicy uznaje się 2,6 mmol/l (10,5 mg/dl) bądź 2,75 mmol/l (11 mg/dl) lub stężenia wapnia zjonizowanego powyżej 1,25 mmol/l (5,0 mg/dl). Umiarkowana hiperkalcemia (<3,0 mmol/l; <12,0 mg/dl) przebiega zazwyczaj bez żadnych objawów, w ciężkiej lub gwałtownie narastającej hiperkalcemii może dojść do przełomu hiperkalcemicznego.
Klasyfikacje | |
ICD-10 | E83.5 |
---|
Około 70% przypadków wywołanych jest nowotworem, a 20% pierwotną nadczynnością przytarczyc. Mechanizm powstawania najczęściej polega na mobilizacji wapnia wbudowanego w kościec. Hiperkalcemia wywołuje w EKG charakterystyczne zmiany - wydłużenie odstępu PQ i skrócenie odstępu QT.
Charakterystyczne symptomy hiperkalcemii nazywane są zespołem hiperkalcemicznym. Należą do nich:
Nadciśnienie tętnicze i przerost lewej komory są skutkiem odkładania się fosforanów wapnia w mięśniu sercowym i ścianach naczyń oraz zwapnienia zastawek. Dodatkowy wpływ ma pogarszająca się czynność nerek. Wysoki poziom wapnia oddziałuje na serce batmotropowo dodatnio, zwiększając siłę i częstotliwość skurczów serca i powodując tym samym tachykardię. W ciężkich przypadkach pojawić się mogą komorowe zaburzenia rytmu serca, bloki przedsionkowo-komorowe, wymagające pilnej hospitalizacji i leczenia, w przeciwnym razie mogą doprowadzić do wstrząsu kardiogennego i nagłej śmierci w mechanizmie migotania komór.
W elektrokardiografii obecne wydłużenie odstępu PQ i skrócenie QT.
Jony Ca2+ pobudzają receptory H2 i cholinergiczne, nasilając produkcję gastryny. Tym samym prowadzą do zwiększenia produkcji soku żołądkowego, którego nadmiar prowadzi do rozwoju choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. W hiperkalcemii występują bóle w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak apetytu i zaparcia. Ponadto proenzymy trzustkowe reagują na obecność wapnia aktywacją, co może w konsekwencji doprowadzić do kamicy dróg żółciowych i ostrego zapalenia trzustki. Hiperkalcemia może również wywołać niedrożność porażenną jelit. Odwodnienie u chorych z pierwotną nadczynnością przytarczyc wskutek wymiotów, biegunki, gorączki grozi przełomem hiperkalcemicznym.
Odwrotnie niż w przypadku mięśnia sercowego, wapń oddziałuje na mięśnie szkieletowe batmotropowo ujemnie. Ponieważ jony wapnia blokują kanały sodowe, jego wysokie stężenia prowadzą do podwyższenia progu depolaryzacji. Jest to bezpośrednią przyczyną osłabienia siły mięśniowej, odruchów ścięgnistych oraz łatwiejszej męczliwości.
Przełomu hiperkalcemicznego należy obawiać się, gdy stężenie wapnia w surowicy przekracza 3,75 mmol/l (15 mg/dl). Jego objawy szybko postępują i nieleczony prowadzić może do ostrej niewydolności nerek i śpiączki. Do pozostałych objawów przełomu należą:
Pierwotna nadczynność przytarczyc wraz z chorobami nowotworowymi jest odpowiedzialna za około 90% przypadków hiperkalcemii.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Hiperkalcemia, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.