Henry Clément van de Velde (ur.
3 kwietnia 1863 w Antwerpii, zm. 15 października 1957 w Zurychu) – belgijski malarz, architekt, projektant mebli i wnętrz. W swojej twórczości wykorzystywał roślinne formy secesyjne, rozwinął wzornictwo przemysłowe.
Fotografia z 1903 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | belgijska |
Wpłynął na | |
Praca | |
Styl |
Od 1880 roku studiował malarstwo w Antwerpii, a potem w Paryżu, gdzie poznał neoimpresjonistów. W 1894 roku poślubił modelkę Marię Sèthe, która pozowała francuskim malarzom. W 1895 roku wziął udział w paryskiej wystawie Art Nouveau, a dwa lata później w Dreźnie. W 1899 roku ukazał się pierwszy katalog z meblami, projektowanymi przez Henry’ego van de Velde. Od 1901 roku mieszkał z rodziną w Berlinie i tworzył głównie dla środowiska niemieckiego. W 1902 roku został zaproszony przez niemieckiego hrabię, Harry’ego Kesslera do Weimaru, aby służyć tamtejszemu księciu jako malarz i projektant wnętrz. W Weimarze postanowił utworzyć seminarium rzemiosła, opartego na zasadach ruchu Arts & Crafts, które z czasem przekształciło się w Szkołę Rzemiosła Artystycznego. W 1907 van de Velde wzniósł nową siedzibę dla szkoły, której został dyrektorem oraz zaangażował się w działalność Werkbundu. Rok później przeprowadził się do własnej prywatnej rezydencji w Weimarze („Haus Hohe Pappeln”). W 1915 roku zrezygnował z posady dyrektora, którą przekazał Walterowi Gropiusowi. Po zakończeniu I wojny światowej wyjechał do Szwajcarii, gdzie pracował dla holenderskich, bogatych kolekcjonerów, Antoniego Kröller i jego żony Hélène Kröller-Müller. Wskutek problemów finansowych Kröllerów, van de Velde został zwolniony i wyjechał w 1925 roku do Brukseli. W 1933 roku holenderski rząd postanowił ufundować muzeum Kröllerów. Projekty nadzorował van de Velde, a w 1938 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Kröller-Müller Museum. W 1947 roku wyjechał do szwajcarskiego Oberägeri, gdzie napisał autobiograficzną książkę, Die Geschichte meines Lebens (Historia mojego życia, wydana w 1962 roku w Monachium). W Szwajcarii pozostał aż do swojej śmierci.
Jedynym dziełem Veldego na terenie Polski jest odkryte w 2003 roku wyposażenie wnętrza sanatorium w Trzebiechowie, wykonane w latach 1903–1905 na zlecenie księżnej Eleonory Karoliny Gaspariny Luisy Reuss-Köstritz.
Prócz tego projektował wnętrza zamożnych domów i instytucji publicznych, m.in. w willi Bloemenwerf w Uccle, 1894-1895 oraz w Muzeum Folkwang w Hagen, 1900-1902.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Henry van de Velde, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.