Baseballista George Burns: Amerykański baseballista

Ten artykuł dotyczy amerykańskiego baseballisty. Zobacz też: George Burns – amerykański aktor.

31 stycznia 1893, zm. 7 stycznia 1978) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 16 sezonów w Major League Baseball.

George Burns

pierwszobazowy
Pełne imię i nazwisko	George Henry Burns
Pseudonim	Tioga George
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1893 Niles
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1978 Kirkland
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	14 kwietnia 1914
Ostatni występ	26 września 1929
Statystyki
Średnia uderzeń	0,307
Uderzenia	2018
RBI	951
Kariera klubowa
Lata Kluby 1914–1917 Detroit Tigers 1918–1920 Philadelphia Athletics 1920–1921 Cleveland Indians 1922–1923 Boston Red Sox 1924–1928 Cleveland Indians 1928–1929 New York Yankees 1929 Philadelphia Athletics

W MLB zadebiutował 14 kwietnia 1914 jako zawodnik Detroit Tigers. W marcu 1918 przeszedł do New York Yankees, jednak jeszcze tego samego dnia został oddany do Philadelphia Athletics za 6 tysięcy dolarów. W sezonie 1918 zaliczył najwięcej uderzeń (178) i wszystkich baz ogółem (236). 29 maja 1920 został sprzedany za 10 tysięcy dolarów do Cleveland Indians. W tym samym roku wystąpił w pięciu meczach World Series, w których Indians pokonali Brooklyn Robins 5–2 (grano wówczas w systemie best-of-nine). W grudniu 1921 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Boston Red Sox.

18 kwietnia 1923 został pierwszym baseballistą, który zaliczył uderzenie na nowo wybudowanym Yankee Stadium, zaś 14 września 1923 w spotkaniu z Cleveland Indians jako trzeci zawodnik w historii MLB rozegrał unassisted triple play. W styczniu 1924 w ramach kolejnej wymiany przeszedł do Cleveland Indians. W sezonie 1926 zaliczając w American League najwięcej uderzeń (216) i double'ów (64) oraz ze średnią uderzeń 0,358 (5. wynik w lidze), zaliczając 115 RBI (3. wynik w lidze) i 145 single'ów (3. wynik w lidze), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem. Występował jeszcze w New York Yankees i Philadelphia Athletics; w 1929 wystąpił w jednym meczu World Series, w których Athletics pokonali Chicago Cubs 4–2.

W późniejszym okresie był między innymi grającym menadżerem w zespołach Minor League Baseball, a także zastępcą szeryfa w Hrabstwie King w latach 1947–1968. Zmarł 7 stycznia 1978 w wieku 84 lat.

• MVP American League (1926)
• 2-krotny zwycięzca w World Series (1920, 1929)