Ford S-Max – samochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2006–2023.
Ford S-Max I przed faceliftingiem | |
Producent | |
---|---|
Projektant | David Hilton |
Zaprezentowany | Wrzesień 2006 |
Okres produkcji | 2006 – 2014 |
Miejsce produkcji | |
Następca | Ford S-Max II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | 5-drzwiowy minivan |
Skrzynia biegów | 5- i 6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4770 mm |
Szerokość | 1885 mm |
Wysokość | 1660 mm |
Rozstaw osi | 2850 mm |
Masa własna | 1600-1743 kg |
Zbiornik paliwa | 70 l |
Liczba miejsc | 5-7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik | 285-854-2100 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford S-Max I został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2006 roku. Auto zostało zbudowane na bazie czwartej generacji Forda Mondeo.
Samochód został zaprojektowany zgodnie z nową filozofią marki – Kinetic Design. Wnętrze jest bliźniaczo podobne do wnętrza, które można spotkać w czwartej generacji Mondeo (różnicą są wloty powietrza, których w S-Maksie są 3, a w Mondeo 2 i inny tunel środkowy).
W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2007 model zajął 1. pozycję.
Jesienią 2008 do sprzedaży trafił 175-konny silnik wysokoprężny 2.2 Duratorq TDCi. Motor powstał przy współpracy Forda z koncernem PSA. Dostępny jest wyłącznie w wersji wyposażenia TitaniumS, którą podobnie jak w Mondeo, wyróżniają 18-calowe felgi ze stopów lekkich, zmienione zderzaki (przedni z większym wlotem powietrza, tylny z dyfuzorem i podwójnym wydechem). Wewnątrz zmiana dosięgnęła głównie obić foteli, które są częściowo wykończone skórą przeszyte czerwoną nicią.
W styczniu 2010 zaprezentowano wersję po face liftingu, która zaowocowała zmienionym, nowocześniejszym tyłem z lampami diodowymi i przemodelowanym przednim zderzakiem, który otrzymał diodowe światła do jazdy dziennej. Ford dodał również chromowane zewnętrzne listwy okienne oraz dużą chromowaną listwę na klapie bagażnika. Dodatkowo w środku Ford postarał się o lepsze materiały wykończeniowe. Dach panoramiczny nie jest już dzielony, a podświetlenie podsufitki jest wykonane w technice diodowej. W wersji na rok modelowy 2011 zmianie uległo wykończenie tunelu środkowego, zrezygnowano ze srebrnego wykończenia na rzecz czarnego. Wraz z liftingiem wprowadzono takie systemy jak: radarowy system kontroli martwego pola w lusterkach (BLIS) oraz system kontroli pasa ruchu (LDW).
Benzynowe:
Wysokoprężne:
Benzynowe:
Wysokoprężne:
Ford S-Max II przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Wrzesień 2014 |
Okres produkcji | 2014 – 2023 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Ford S-Max I |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | 5-drzwiowy minivan |
Skrzynia biegów | 5 i 6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4796 mm |
Szerokość | 1916 mm |
Wysokość | 1658-1655 mm |
Masa własna | 1901-2148 kg |
Zbiornik paliwa | 66.2 l |
Liczba miejsc | 5/7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik | 285-965-2020 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford S-Max II został zaprezentowany po raz pierwszy w październiku 2014.
Druga generacja pojazdu łączy cechy odświeżonych modeli Focus III i Fiesta VII. Charakterystycznym elementem pojazdu jest masywny grill oraz reflektory przednie. Samochód dzieli płytę podłogową z 5. generacją Mondeo. Auto poprzedził zaprezentowany w kwietniu 2014 roku prototyp pod nazwą Ford Vignale. W samochodzie został zastosowany napęd na wszystkie koła (AWD).
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmować ma m.in. elektrycznie podnoszone i opuszczane tylne siedzenia, elektryczną regulację kolumny kierownicy, boczne poduszki powietrzne dla pasażerów drugiego rzędu, przednie fotele z funkcją wentylacji i masażu oraz klapę bagażnika otwieraną ruchem stopy pod zderzakiem.
Wnętrze samochodu posiada duże możliwości konfiguracji, producent podaje, że możliwe będą 32 kombinacje. W S-Max II po raz pierwszy Ford zastosuje opcjonalne innowacyjne światła Dynamic LED z systemem Glare-Free Highbeam. System ten sam wykrywa nadjeżdżające pojazdy i zasłania poszczególne diody, dzięki czemu eliminowana jest ryzyko oślepienia, a jednocześnie nie słabnie intensywność oświetlenia drogi.
W 2021 roku zadebiutowała hybrydowa odmiana Forda S-MAX, wyposażona w silnik benzynowy o pojemności 2,5 litra i mocy 190 KM. Pojazd oferowany jest tylko z bezstopniową skrzynią biegów e-CVT.
W październiku 2019 roku Ford przedstawił S-Maxa II po modernizacji, w ramach której pojawił się zupełnie nowy wzór zderzaków, większa atrapa chodnicy w stylu odświeżonego kilka miesięcy wcześniej modelu Mondeo oraz zmiany w liście wyposażenia i jednostkach napędowych.
Pod tą postacią samochód pozostał w produkcji i sprzedaży przez kolejne 4 lata, po wycofaniu w kwietniu 2023 pokrewnego Galaxy pozostając jedynym minivanem w niegdyś obszernej ofercie samochodów Forda z takim nadwoziem w Europie. Także i S-Max został jednak wycofany z produkcji w kwietniu tego samego roku, oznaczając tym samym całkowite wycofanie się firmy z produkcji tradycyjnych, dużych rodzinnych samochodów.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Ford S-Max, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.