Antonella Ragno-Lonzi: Włoska szermierka, florecistka
Antonella Ragno-Lonzi (ur.
6 czerwca 1940 w Wenecji) – włoska florecistka, trzykrotna medalistka olimpijska i czterokrotna medalistka mistrzostw świata.
 Antonella Ragno-Lonzi (lata 60–70. XX w.) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1940 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 172 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Circolo Della Spada | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys
Ragno zdobyła pierwszy medal olimpijski na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku w drużynie, w składzie Ragno, Irene Camber-Corno, Velleda Cesari, Bruna Colombetti-Peroncini, Claudia Pasini, w rozgrywkach o brązowy medal pokonały Niemki. Indywidualnie Ragno odpadła w ćwierćfinale. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Tokio zdobyła brąz indywidualnie, zaś w drużynie miejsce czwarte. W rundzie finałowej miała dwa zwycięstwa i porażkę (z późniejszą zwyciężczynią Węgierką Ildikó Újlaky-Rejtő) podobnie jak Újlaky-Rejtő i Niemka Helga Volz-Mees. Ragno przegrała z obiema florecistkami w barażach ostatecznie zdobywając brązowy medal. Podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku w 1968 roku Ragno w zawodach indywidualnych odpadła w barażach, a z drużyną zajęła szóste miejsce. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium 1972 roku wraz z drużyną przegrała brąz z Rumunkami, zaś indywidualnie zdobyła tytuł mistrzyni olimpijskiej. Ragno-Lonzi nie była faworytką do medalu, gdyż awansowała do niego z ostatnim, szóstym wynikiem. W rundzie finałowej wygrała cztery z pięciu pojedynków, przegrywając jedynie z Sowietką i brązową medalistką Galiną Gorochową.
Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1962 roku wspólnie z Irene Camber, Bruną Colombetti, Giovanną Masciottą i Nataliną Sanguinetti zdobyła brązowy medal w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała także brązowe medale na mistrzostwach świata w Gdańsku (1963) i mistrzostwach świata w Paryżu (1965). Ponadto zdobyła również srebrny medal w turnieju indywidualnym na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), plasując się tylko za Aleksandrą Zabieliną z ZSRR.
Jej ojciec Saverio Ragno był szpadzistą i florecistą. Jej mężem w 1969 roku został Gianni Lonzi, reprezentant Włoch w piłce wodnej. Para poznała się na ceremonii zakończenia igrzysk w 1960 roku, zaś do ich kolejnego spotkania doszło na kolejnych igrzyskach. Romans Ragno i Lonzi wybuchł podczas „tygodnia przedolimpijskiego” zorganizowanego w 1967 roku, na rok przed igrzyskami w 1968 roku w Meksyku. Był to wyjazd aklimatyzacyjny, bez rozgrywania zawodów sportowych, który zorganizowano po to, aby włoscy zawodnicy przyzwyczaili się do specyficznych warunków tam panujących (wysokie położenie względem poziomu morza). W 1970 roku na świat przyszło ich pierwsze dziecko, zaś rok po złotym medalu olimpijskim Ragno-Lonzi w 1972 roku, urodziła ona drugie dziecko. W 2019 roku obchodzili 50-tą rocznicę ślubu.
Osiągnięcia
Konkurencja: floret
Przypisy
Bibliografia
- Sports Reference – Antonella Ragno-Lonzi. Sports Reference. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
This article uses material from the Wikipedia Polski article Antonella Ragno-Lonzi, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.