Andre Ward

23 lutego 1984 w San Francisco) – amerykański bokser, były mistrz świata federacji WBA i WBC oraz zwycięzca turnieju Super Six w wadze super średniej. Jako amator zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich 2004 w kategorii do 81 kilogramów (półciężka).

Andre Ward

Pełne imię i nazwisko	Andre Michael Ward
Pseudonim	S.O.G. (Son Of God)
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1984 San Francisco, Kalifornia
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	183 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	super średnia, półciężka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	32
Zwycięstwa	32
Przez nokauty	16
Porażki	0
Remisy	0
Nieodbyte	0
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Ateny 2004 boks (waga półciężka)
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Ward zaczął boksować w 1994 roku, mając dziesięć lat. Jako amator zwyciężył sto dziesięć ze stu piętnastu walk. W ostatnich sześciu latach swojej amatorskiej kariery (1998 - 2004) nie przegrał ani jednego pojedynku. W 2001 roku został amatorskim mistrzem Stanów Zjednoczonych kategorii średniej. W 2002 zdobył krajowe mistrzostwo do lat 19. Rok później został mistrzem Stanów Zjednoczonych w kategorii półciężkiej.

Na Igrzyskach Olimpijskich 2004 pokonał kolejno: Clemente Russo (17-9), Jewgienija Makarienkę (23-16), Utkirbeka Haydarova (17-5), a w finale Mahamieda Aryphadżyjeu (20-13), dzięki czemu zdobył olimpijskie złoto.

Ward rozpoczął swoją zawodową karierę od zwycięstwa nad niepokonanym w dwóch pojedynkach, Chrisem Moliną. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Andre przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. W kolejnej walce Ward zmierzył się z Kenny Kostem, który legitymował się wówczas bilansem 8-0. Mistrz olimpijski wygrał ze swoim przeciwnikiem, jednogłośną decyzją sędziów punktowych.

Po tych pojedynkach, Ward stoczył jeszcze 18 zwycięskich walk, aż 21 listopada 2009 roku, zmierzył się z posiadaczem tytułu mistrza świata WBA - Mikkelem Kesslerem. Był to pierwszy pojedynek obu pięściarzy w ramach turnieju Super Six. Walka została przerwana w jedenastej rundzie, ze względu na rozcięcie pod lewym okiem Kesslera. Zwycięzcą pojedynku ogłoszono Andre Warda, który był lepszy na kartach punktowych wszystkich sędziów (97-93, 98-92, 98-92).

W drugiej walce rozgrywanej w ramach turnieju Super Six, Ward zmierzył się z Allanem Greenem. Pojedynek ten został rozegrany 19 czerwca 2010 roku. Była to pierwsza obrona tytułu WBA w wykonaniu mistrza olimpijskiego z 2004 roku. Ward wygrał walkę jednogłośnie na punkty po zwycięstwie we wszystkich rundach pojedynku (120-108, 120-108, 120-108).

Druga obrona tytułu mistrzowskiego miała miejsce 27 listopada 2010 roku. Przeciwnikiem Warda w tej walce był Sakio Bika. Pojedynek zakończył się wyraźnym zwycięstwem Amerykanina, na punkty (120-108, 118-110, 118-110).

W półfinale turnieju Super Six, Andre Ward zmierzył się z Arthurem Abrahamem. Pojedynek odbył się 14 maja 2011 roku. "S.O.G." pokonał Abrahama wysoko na punkty (120-108, 118-110, 118-111).

Finał turnieju Super Six odbył się 17 grudnia 2011 roku w Atlantic City. Ward zmierzył się w nim z posiadaczem tytułu mistrza świata WBC kategorii super średniej - Carlem Frochem. Stawką pojedynku był także pas mistrzowski magazynu The Ring. Amerykanin wygrał pojedynek jednogłośnie na punkty (118-110, 115-113, 115-113) i został zwycięzcą turnieju Super Six.

8 września 2012 roku Andre Ward w obronie tytułów mistrza świata stoczył pojedynek z posiadaczem pasów WBC i The Ring wyższej kategorii wagowej (półciężkiej), Chadem Dawsonem. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Warda przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie.

20 czerwca 2015 w kalifornijskim Oakland pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Anglika Paula Smitha (35-6, 20 KO).

26 marca 2016 na gali w Oakland zadebiutował w wadze półciężkiej, pokonując na punkty 117:109, 119:109 i 117:108 Kubańczyka Sullivana Barrerę (17-1, 12 KO).

20 listopada 2016 roku, Andre Ward stoczył walkę z mistrzem WBA Super, IBF i WBO Rosjaninem Sergiejem Kowaliowem (30-0-1, 26 KO). Po wyrównanej 12-rundowej walce wygrał stosunkiem 114-113 na wszystkich kartach punktowych. Wygrana nad Kowaliowem według większości ekspertów daje mu 1 miejsce w rankingu na najlepszego zawodnika bez podziału na kategorie wagowe.

17 czerwca 2017 roku przystąpił do rewanżowej walki z Kowaliowem. Amerykanin ponownie okazał się lepszy, tym razem wygrywając przez TKO w 8 rundzie, rozbijając swojego rywala ciosami na tułów.

21 września 2017 roku ogłosił zakończenie sportowej kariery.

Andre Ward stoczył w swojej karierze 31 walk zawodowych. Zwycięstw: 32 (KO – nokautów: 16, walk zakończonych na punkty: 16). Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0). Remisów: 0'

Rezultat	Bilans	Przeciwnik	Typ	Runda, czas	Data	Miejsce	Uwagi
Zwycięstwo	32-0	Siergiej Kowalow	TKO	8 (12) 2:29	17 czerwca 2017	Las Vegas, Nevada, USA	Obronił mistrzostwo świata WBA, IBF i WBO w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo	31-0	Siergiej Kowalow	UD	12	19 listopada 2016	Las Vegas, Nevada, USA	Zdobył mistrzostwa świata WBA i IBF w wadze półciężkiej. Obronił mistrzostwo świata WBO w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo	30-0	Alexander Brand	UD	12	6 sierpnia 2016	Oakland, Kalifornia, USA	Zdobył mistrzostwo świata WBO w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo	29-0	Sullivan Barrera	UD	12	26 marca 2016	Oakland, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	28-0	Paul Smith	TKO	9 (12), 1:45	20 czerwca 2015	Oakland, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	27-0	Edwin Rodríguez	UD	12	16 listopada 2013	Oakland, Kalifornia, USA	Obronił tytuł mistrza świata WBA w wadze super średniej.
Zwycięstwo	26-0	Chad Dawson	TKO	10 (12), 2:45	8 września 2012	Oakland, Kalifornia, USA	Obronił tytuły mistrza świata WBA, WBC i The Ring wagi super średniej.
Zwycięstwo	25-0	Carl Froch	UD	12	17 grudnia 2011	Atlantic City, New Jersey, USA	Obronił tytuł mistrza świata WBA, zdobył tytuły WBC i The Ring wagi super średniej.
Zwycięstwo	24-0	Arthur Abraham	UD	12	14 maja 2011	Carson, Kalifornia, USA	Obronił tytuł mistrza świata WBA wagi super średniej.
Zwycięstwo	23-0	Sakio Bika	UD	12	27 listopada 2010	Oakland, Kalifornia, USA	Obronił tytuł mistrza świata WBA wagi super średniej.
Zwycięstwo	22-0	Allan Green	UD	12	19 czerwca 2010	Oakland, Kalifornia, USA	Obronił tytuł mistrza świata WBA wagi super średniej.
Zwycięstwo	21-0	Mikkel Kessler	TD	11 (12), 1:42	21 listopada 2009	Oakland, Kalifornia, USA	Zdobył tytuł mistrza świata WBA wagi super średniej.
Zwycięstwo	20-0	Shelby Pudwill	TKO	3 (10), 2:16	12 września 2009	Temecula, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	19-0	Edison Miranda	UD	12	16 maja 2009	Oakland, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	18-0	Henry Buchanan	UD	12	6 lutego 2009	Lemoore, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	17-0	Esteban Camou	TKO	3 (10), 2:46	13 grudnia 2008	Cabazon, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	16-0	Jerson Ravelo	TKO	8 (12), 2:37	20 czerwca 2008	George Town, Kajmany
Zwycięstwo	15-0	Rubin Williams	TKO	7 (10), 2:51	20 marca 2008	San Jose, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	14-0	Roger Cantrell	TKO	5 (10), 1:56	16 listopada 2007	Gros Islet, Saint Lucia
Zwycięstwo	13-0	Francisco Diaz	TKO	3 (8), 2:59	14 lipca 2007	Carson, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	12-0	Dhafir Smith	TKO	6 (8), 2:47	17 maja 2007	Lemoore, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	11-0	Julio Jean	TKO	3 (8), 2:04	29 marca 2007	San Jose, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	10-0	Derrick Findley	UD	6	16 listopada 2006	San Jose, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	9-0	Andy Kolle	RTD	6 (8), 3:00	29 kwietnia 2006	Mashantucket, Connecticut, USA
Zwycięstwo	8-0	Kendall Gould	UD	6	23 lutego 2006	Lemoore, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	7-0	Darnell Boone	UD	6	19 listopada 2005	Portland, Oregon, USA
Zwycięstwo	6-0	Glenn LaPlante	KO	1 (6), 2:59	1 października 2005	Tampa, Floryda, USA
Zwycięstwo	5-0	Christopher Holt	RTD	3 (6), 3:00	18 sierpnia 2005	San Jose, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	4-0	Ben Aragon	TKO	3 (6), 0:59	18 czerwca 2005	Memphis, Tennessee, USA
Zwycięstwo	3-0	Roy Ashworth	DQ	3 (6), 2:56	7 kwietnia 2005	Temecula, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	2-0	Kenny Kost	UD	6	10 lutego 2005	Lemoore, Kalifornia, USA
Zwycięstwo	1-0	Chris Molina	TKO	2 (4), 0:40	18 grudnia 2004	Los Angeles, Kalifornia, USA

• Lista walk zawodowych Andre Warda na BoxRec.com