Albin Żyto (ur.
9 kwietnia 1924 w Bruay en Artois (obecnie część Bruay-la-Buissière, departament Pas-de-Calais we Francji), zm. 11 grudnia 2013 w Zielonce koło Warszawy) – generał brygady Sił Zbrojnych PRL, wieloletni zastępca Szefa Głównego Zarządu Politycznego WP - szef Zarządu Kultury i Oświaty, przewodniczący Komisji Centralnej ds. Działalności Przeciwalkoholowej w Wojsku.
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | 9 kwietnia 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | szef Oddziału Młodzieżowego Głównego Zarządu Politycznego WP, zastępca dowódcy dywizji ds. politycznych, zastępca dowódcy rodzaju sił zbrojnych ds. politycznych, zastępca dowódcy okręgu wojskowego ds. politycznych, attaché wojskowy i lotniczy PRL w Czechosłowacji, zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP - szef Zarządu Kultury i Oświaty |
Odznaczenia | |
Urodził się we Francji. W październiku 1934 przyjechał z rodziną do Polski. W 1938 ukończył 7-klasową szkołę podstawową w Rawiczu. 14 kwietnia 1945 rozpoczął służbę wojskową jako kursant Centrum Szkolenia Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi. 31 lipca 1945 promowany na stopień podporucznika w korpusie oficerów polityczno-wychowawczych. Następnie pełnił kolejno stanowiska:
Generał brygady na mocy uchwały Rady Państwa PRL z 5 października 1972 r. Akt nominacyjny wręczył mu 11 października 1972 w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński. Animator kultury w WP. Współtwórca i propagator Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, a także orkiestr wojskowych, współtwórca międzynarodowych sukcesów zespołów artystycznych. Autor programu rozwoju kultury w Siłach Zbrojnych PRL.
Członek PPR i PZPR. Członek wielu organizacji społecznych. Od 1972 wiceprezes ds. ideowo - wychowawczych Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego Legia Warszawa. W latach 1973–1989 wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa (od czerwca 1988 do lutego 1989 Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa). W 1984 r. wszedł w skład Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Kościuszkowców w Warszawie. W latach 80. wchodził również w skład Narodowej Rady Kultury. Był przewodniczącym Komisji Centralnej ds. Działalności Przeciwalkoholowej w Wojsku. W latach stanu wojennego nazwisko generała (oraz dwóch innych generałów należących do Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego) stało się powodem do żartu: za sprawą generała Jaruzelskiego z WRONy wydobyło się KRA - czyli Krajowy Ruch Antyalkoholowy, na czele którego stanęli generałowie Oliwa, Baryła i Żyto.
Pochowany obok żony Jadwigi na cmentarzu parafialnym w Zielonce. Informacja o jego śmierci i pogrzebie nie była podana do publicznej wiadomości.
Syn Jana i Heleny z domu Krajnik. Mieszkał w Zielonce pod Warszawą. Jego żona Jadwiga Żyto zmarła w 2006, miał córkę.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Albin Żyto, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.