Pesenàs: Una comuna francesa

Las fòrmas ancianas son : villa Pedinatis... ecclesia S. Petri en 990, castel quem vocant Pedenaz, cap a 1036, castello de Pedenatis, cap a 1059, in Pedenas, cap a 1076, Pedenas, Pedenaz en 1112, ad castrum Pedenatii en 1117, castellum de Pedenas en 1118, Petrus de Pedenach en 1131, Petri de Pezenaz en 1140, S. Petri de Pezenatio en 1147, Ermengavus de Pezenacio et Poncius de Pezenaz en 1150, Petrus de Pedenaz en 1151, honore de Pedenaz en 1154, ad Pedenaz en 1155, ad Pezenacium en 1158, Pontius de Pedenatio en 1160, apud Pedenas en 1170, in camino Pedenacii en 1175, P. de Pezenas, de Pezenaz en 1191, ad Pedenacium en 1199, in castro Pedenati en 1201, castrum de Pedenatio, de Pedenacio en 1209, castri de Pedenacio en 1270, de Pezenas, de Perenas en 1341, castrum et comitatus Pedenacii en 1368, a Perenas en 1380, domus hospitalis S. Johannis de Pedenacio, a la fin del sègle XIV, la ville de Pesenas en 1420, Pezenas en 1424, Perenas, contat de Pessrenas en 1426, eglise de Pezennas en 1518, Pezenaz en 1570, Pézennas en 1579, Pezenas en 1613, 1643, 1708, 1740-60, 1771, 1770-1772 (mapa de Cassini).

D'unas grafias del sègle XIV e XV mòstran un rotacisme (confusion entre [z] e [r] en posicion intervocalica). Pesenàs es identificat tradicionalament amb lo nom de vila antica Piscinae (Plini, Ist. naturala), çò que sembla justificar lo gentilici francés Piscénois, mas aquela suposicion es en contradiccion amb las fòrmas medievalas e amb las règlas d'evolucion fonetica del lengadocian. En realitat, l'etime es *Pedenatis, formacion probablament gallica, a partir del nom preceltic *Pédenu de Pèine (aiga), que passa a costat de la vila, amb lo sufixe tonic -àtis^,. D'aprèp l'evolucion ulteriora, l'idronime èra accentuat sus la primièra sillaba.

Segon Xavier Delamarre, lo nom de l'aiga derivariá de petinā e lo nom es atestat Pedene en 1225 e lo nom de la vila de petinate, amb lo sens de « proprietat, ben de Petinā, l'aiga ; lo ben agricòla es doncas definit per sa localizacion en riba d'una aiga. La vocala finala supausada es benlèu diferenta.

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 8244, totala: 8606
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
7 149	6 903	8 059	8 250	7 847	7 978	7 759	7 713	7 375
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
7 215	7 204	7 574	7 314	7 966	7 364	6 927	6 720	6 595
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
7 073	6 928	6 940	6 946	7 327	7 364	6 937	6 397	6 530
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
7 198	9 103	7 707	7 519	7 613	7 443	8 484	8 478	8 439 8 849
2009	2010
8 345 8 737	8 251 8 617
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

• En 2018 la populacion èra de 8148 abitants e la densitat èra de 275,64 ab/km².

 

• La vila vièlha ten un sector salvagardat de 17 ectaras que compta mai de trente immòbles marcats o classats als Monuments istorics.

Especialitat culinària

• Lo pastisson de Pesenàs

Animal totemic

• Lo polin de Pesenàs

• Molièra (1622-1673), comedian e dramaturg.
• Enric Rebol (1763-1839), quimista, geològ, òme politic.
• Emili Masuc (1832-1905), òme de letras, autor de la Gramatica lengadociana.
• Pau Vidal de La Blacha (1845-1918) : geograf, paire de la geografia francesa modèrna.
• Loís Paulhan (1883-1963), pionièr de l'aviacion,
• Boby Lapointe (1922-1972), autor-interprèt, actor e umorist.
• Paul Alliès (1945), professor onorari de Sciéncias Politicas a l'universitat Montpellhièr-1, òme politic.
• Claudi Alranc (1947), artista, autor, metor en scèna, contaire e cercaire.
• Daniel Villanova (1953), autor, umorist, comedian.
• Jacques Cœur (1395/1400 - 1456), mercant e banquièr.
• Enric II de Montmorency (1595-1632), filh d'Enric I^r de Montmorency, governador du Lengadòc.

• (oc) Pesenàs : Lo polin VOSTFR - Occitanica eAnem / CIRDOC

•   Portal de Lengadòc