Organizacion De Liberacion De Palestina

L'OLP es compausada d'organizacions palestinianas, coma lo Fatah, lo Front popular de liberacion de Palestina (FPLP) e lo Front democratic per la liberacion de Palestina (FDLP).

Dempuèi sa creacion, l'OLP, que compta d'institucions politicas, se présentèt coma un movement de resisténcia armada representant los Palestinans. Israèl la considerava, oficialament fins als acòrdis d'Òslo, coma una organizacion terrorista abans de la considerar coma un interlocutor diplomatic.

L'OLP es coneguda coma lo partenari palestinian de las negociacions per reglar lo Conflicte araboisraelian.

Naissença

Imaginada d'en primièr (amb al cap Ahmed Choukairy) coma un movement nationalista arabi pels membres de la Liga Aràbia per tòca de « liberar » la Palestina tota del mandat britanic, la destorrada de las armadas aràbias pendent la Guèrra dels Sièis Jorns de 1967 cambièt lo movement en organisation de guerilha palestiniana a l'arribada de Yasser Arafat que la dirigiguèt de 1969 a sa mòrt, l'11 de novembre de 2004.

Setembre Negre

En setembre de 1970, l'OLP patiguèt d'un escac major aprèp l'assalt de las armadas jordanianas contra los seuas grops armats, que cacèt los grops palestinians de la Jordania, aprèp los ensags de l'OLP de capvirar lo poder en plaça.

L’OLP al Liban

L'operacion Patz en Galilèa començada en 1982 pasmens que lo quitatz lo fuòc negociat en 1981 pel Estats Units d'America foguèsse estrictament respectat per l'OLP. Aquela operacion de « liberacion » qualificada de « represalha » faguèt fòrça victimas civilas.

L'OLP foguèt contrencha de fugir del Liban per un autre país arabi, Tunisia.

Primièra Intifada

Evolucion del movement

La fin dels ans 1980 e la dubertura de las discussions amb Israèl, que privilegièt aquel interlocutor d'entre fòrça autres movements palestinians; marquèt una nòva dralha per aquela organizacion. L'OLP foguèt alara reconeguda per l'Organizacion de las Nacions Unidas e per fòrça Estats coma lo representant del pòple palestinian (abitants dels Territòris palestinians ocupats, d'Israèl, dels refugiats et des exiliats) puèi negocièt los acòrdis d'Òslo amb lo govèrn de Yitzhak Rabin. La reconeissança de la legitimitat de l'OLP per Israèl es un fach marcant, perque tranca plan amb la politica de refús adoptada par Israèl e los Estats Units d'America fins alara.

Avent proclamat en 1988 un « Estat de Palestina » reconegut per 89 Estats (en febrièr de 1989), l'OLP ten sesilha a l'ONU coma observator permanent, jol nom de « Palestina », e manten de relacions diplomaticas o quasi diplomaticas amb fòrça Estats.

L'OLP modifiquèt, en abril de 1996, sa carta que tocava la destruccion de l'Estat d'Israèl. Naturalament, manten de ligams estreches amb l’Autoritat Palestiniana que nasquèt de l'aplicacion dels acòrdis d'Òslo negociats entre l'OLP e Israèl. Pasmens, qualques meses aprèp los afars de corrupcion dins l'Organizacion e de trafec d'armas que ne foguèt sospejat Yasser Arafat directament e subretot, dempuèi lo començament de la segonda Intifada en replica a la provocacions deliberadas del primièr ministre israelian Sharon sus l’esplanada de las Mosquetas per empachar l'acabament aviat de las negociacions a l'arribada de govèrns de drecha en Israèl.

Succession de Yasser Arafat

Dempuèi la mòrt de Yasser Arafat, son ancian primièr ministre Mahmoud Abbas venguèt son successor al cap de l'OLP e de l'Autoritat Palestiniana e tornèt al dialòg amb Israèl. Obtenguèt un quitatz lo fuòc que foguèt pas respectat, de la part dels autres de l'OLP e de las organizacions islamistas palestinianas coma l'Hamas e lo Jihad islamic palestinian. Mas l'autoritat de Mahmoud Abbas foguèt discretitada pel tirs frequents de roquetas revendicats per aquelas meteissas organizacions.

Lo plan de desengatjament dels territòris ocupats, adoptat e aplicat unilateralament pel govèrn israelian d'Ariel Sharon, deguèt donar mai responsabilitats a l'OLP dins la Listra de Gaza aprèp lo retrach dels colons e de l'armada israeliana realizat en setembre de 2005.

• PDF Estructura de l’OLP