Witte Boon

De boon kan gedroogd bewaard worden, maar wordt ook vaak in tomatensaus geconserveerd in blik of glas. Gedroogde witte bonen moeten voor het koken ongeveer 8 uur geweekt worden, waarna ze een uur gekookt moeten worden.

In Nederland werden in de akkerbouw het rankende ras 'Rona' met ronde bonen, dat een selectie is uit het landras Walcherse witte en het niet rankende ras 'Krobesta' type Krombek met niervormige bonen geteeld. Rona had een duizend-korrelgewicht van ongeveer 310 gram. Nu is nog verkrijgbaar het ras 'Witte Krombek', waarvan duizend zaden ongeveer 445 gram wegen. In het zuidoosten wordt de eenboon of soepboon geteeld, waarvan de zaden witgeaderd zijn met een duizend-korrelgewicht van ongeveer 800 gram. De professionele teelt vond voornamelijk in Walcheren (Rona) en in de kop van Noord-Holland (Krobesta) plaats. Witte bonen worden in Nederland hoofdzakelijk nog door de particuliere tuinder geteeld. Per ha wordt ongeveer 135 kg zaaizaad gebruikt. De oogst valt in september. De opbrengst ligt tussen de 2700 en 3700 kg bonen per ha.

De witte boon kan aangetast worden door de virussen bonerolmozaïekvirus, zwarte vaatziekte en bonescherpmozaïekvirus. Daarnaast kan onder natte omstandigheden grauwe schimmel optreden.

De voedingswaarde van 100 gram gedroogde witte bonen is:

•  
  Witte bonen in tomatensaus
•  
  Witte bonen met schapenvlees
•  
  Rijpe peulen

 

Zie de categorie Navy bean van Wiki Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

 

Wikibooks heeft meer over dit onderwerp: Leer_jezelf_ecologisch_tuinieren/Witte_boon.

 

Wikispecies heeft een pagina over Phaseolus vulgaris.