Walther Wenck: Duits officier (1900-1982)

Walther Wenck
	Walther Wenck
Geboren	18 september 1900; Lutherstadt Wittenberg, Duitse Keizerrijk
Overleden	1 mei 1982; Bad Rothenfelde, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats	Lokale begraafplaats Bad Rothenfelde, Duitsland
Land/zijde	Weimarrepubliek; Nazi-Duitsland
Onderdeel	Pruisische leger; Vrijkorps "von Oven"; Reichswehr; Heer
Dienstjaren	1919 - 1945
Rang	; General der Panzertruppe
Eenheid	Freiwilligen-Regiment Reinhard; Infanterie-Regiment 9 „Graf Neun“; Ia van 1e Pantserdivisie; 1 april 1939 -; 4 februari 1942; Chef van de Generale Staf 57e Pantserkorps; 3 september 1942 -; 26 november 1942; Chef van de Generale Staf 3e Leger (Roemenië); 26 november 1942 -; 27 december 1942; Chef van de Generale Staf Armee-Abteilung Hollidt; 27 december 1942 -; 6 maart 1943; Chef van de Generale Staf 6e Leger; 6 maart 1943-; 11 maart 1943; Chef van de Generale Staf 1e Pantserleger; 11 maart 1943 -; 24 maart 1944; Chef van de Generale Staf Heeresgruppe Südukraine; 24 maart 1944 -; 22 juli 1944; Generale Staf van het Führerhauptquartier; 22 juli 1944 -; 17 februari 1945; Chef Operations-Abteilung in OKH en Chef der Führungsstabs; 10 april 1945 -; 8 mei 1945
Bevel	12e Leger; 10 april 1945 -; 8 mei 1945
Slagen/oorlogen	Tweede Wereldoorlog Oostfront; Operatie Sonnenwende; Westfront; Slag om Berlijn;
Onderscheidingen	Zie decoraties
Ander werk	Manager
Portaal	Tweede Wereldoorlog

Wenck was een van de jongste generaals in het Duitse leger. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog voerde hij het bevel over het Twaalfde Leger, dat zich overgaf aan de Amerikanen teneinde Russische gevangenschap te voorkomen. Wenck en zijn leger speelde een sleutelrol in de Slag om Berlijn.

Oostfront

Van 1939 tot 1942 was Wenck bevelhebber in de 1e Pantserdivisie. In 1942 werd hij tot instructeur benoemd als stafchef bij de Oorlogsacademie, en in hetzelfde jaar stafchef voor het 57e Pantserkorps en later van het 3e Roemeense Leger aan het oostfront. Wenck bleef ook daarna aan het oostfront, en in 1943 werd hij stafchef van het 1e Pantserleger. In 1944 was hij stafchef bij de Heeresgruppe Südukraine.

Op initiatief van generaal Heinz Guderian nam Wenck op 15 februari 1945 het bevel op zich van wat een van de laatste grote Duitse tankoffensieven zou worden van de oorlog: operatie "Unternehmen Sonnenwende" aan het oostfront, in het gebied Pommeren (grensstreek Polen/Duitsland). Naar schatting 300 tanks vielen Sovjetposities aan. De operatie was slecht voorbereid en werd gekenmerkt door veel logistieke problemen en matige bevoorrading. Het eindigde met een Sovjetoverwinning op 18 februari 1945.

Westfront

Als generaal van een van de laatst resterende pantsertroepen kreeg Wenck op 10 april 1945 het bevel om met het 12e Leger het zuidwesten van Berlijn te verdedigen. Daar werd Berlijn bedreigd door de westelijke geallieerden, met name Amerikaanse en Britse troepen.
Vanwege de opmars van de Sovjettroepen verschoof het oostfront intussen snel naar het westen waardoor de achterste linies van het oost- en westfront in elkaar overliepen. Vluchtelingen uit het oosten waren bang in de handen van de troepen van de Sovjet-Unie te vallen, in het besef dat hun lot daar aanzienlijk slechter zou zijn (in het oosten verliep de oorlog aanzienlijk harder als gevolg van de rassenpolitiek der nazi's; nadat de Sovjet-Unie het initiatief tot overwinningen van de Duitsers overnam was de situatie voor de Duitse overwonnenen evenmin bepaald niet rooskleurig). Massaal werd gepoogd naar het westen te vluchten en aldus vermengde de vluchtelingenstroom zich in de bossen ten zuiden van Berlijn met de troepen van Wenck. Vanuit zijn Führerbunker zond de Duitse dictator Adolf Hitler veldmaarschalk Keitel met een opdracht naar Wenck: hij moest onmiddellijk het zuidwesten van Berlijn gaan verdedigen en daartoe contact zoeken met het tegen de Sovjets strijdende 9e Leger van generaal Theodor Busse, en vervolgens gezamenlijk de vanuit het zuiden komende Sovjettroepen het hoofd bieden. Dit betekende dat Wencks troepen letterlijk een draai van bijna 180 graden moesten maken.
Wenck hoorde met zijn officieren de opdracht aan, maar besloot na vertrek van Keitel het bevel slechts deels uit te voeren. Daarnaast besloot hij een corridor te maken naar de westelijke geallieerden, waarlangs de vluchtende burgers en de militairen van Busse vanuit het oosten konden ontkomen.
Een deel van het 12e Leger viel de Sovjets aan, maar kwam niet verder dan Potsdam. De tegenstand was veel te groot. Vanuit de Führerbunker werd tot op het laatst driftig getelefoneerd en getelegrafeerd met instructies en verzoeken om rapporten. Intussen poogde Wenck zijn leger en restanten van Busse's 9e Leger, alsmede vele burgers, over de rivier de Elbe en door de bossen bij Halbe te evacueren. Tienduizenden lieten echter in de bossen het leven onder het moordende Sovjetvuur van artillerie en luchtmacht (tot op de dag van vandaag worden in het gebied rond Halbe nog menselijke resten gevonden). Naar schatting wisten uiteindelijk 250.000 vluchtelingen, waaronder 25.000 militairen, naar het westelijke front te ontkomen.

Na de oorlog

Wenck zat na de oorlog in krijgsgevangenschap tot 1947. In 1982 kwam hij bij een auto-ongeluk om het leven.

Militaire loopbaan

Unteroffizier: 1919
Fahnenjunker: 12 augustus 1919
Fähnrich: 1 november 1921
Oberfähnrich: 1 november 1922
Leutnant: 1 februari 1923
Oberleutnant: 1 februari 1928
Hauptmann: 1 mei 1934
Major: 1 maart 1939
Oberstleutnant i.G.: 1 december 1940
Oberst i.G.: 1 juni 1942
Generalmajor: 1 maart 1943 (RDA van 1 augustus 1943) - 1 februari 1943
Generalleutnant: 1 april 1944
General der Panzertruppe: 4 april 1945 (RDA van 1 oktober 1944) - 1 april 1945

Decoraties

Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 28 december 1942 als Oberst i.G. en Chef des Generalstabs bei der Roemeense 3. Armee
Duitse Kruis in goud op 26 januari 1942 als Oberstleutnant i.G. en Ia of 1.Panzer-Division
IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (4 oktober 1939) en 2e Klasse (13 september 1939)
Gewondeninsigne 1939 in zwart op 18 mei 1940
Rijksinsigne voor Sport in zilver en brons
Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42 op 1 augustus 1942
Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (18 dienstjaren)
Anschlussmedaille op 4 september 1939
Commandeur in de Orde van de Ster van Roemenië met Zwaarden op 12 maart 1943
Orde van het Oorlogskruis (Slowakije), 3e Klasse op 21 september 1942
Panzerkampfabzeichen

Recent

De Zweedse band Sabaton schreef voor hun album Heroes uit 2014 het nummer Hearts of Iron dat gaat over de redding door Wenck van het 9e Leger en de 250.000 Duitse vluchtelingen tijdens de Slag om Berlijn.

Bronnen, noten en/of referenties

(de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
(en) Kursietis, Andris J. (1999), The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, 29, 378, 379. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 20 januari 2020.

Zie de categorie Walther Wenck van Wiki Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

De Engelstalige Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Walther Wenck.

This article uses material from the Wikipedia Nederlands article Walther Wenck, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). De inhoud is, tenzij anders aangegeven, beschikbaar onder CC BY-SA 4.0 Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Nederlands (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.