Tanach

He besteiht ut de dree Deele Tora („Vörschrift“), Nevi'im („Propheten“) un Ketuvim („Schriften“). Se sünd na ehr Öller un na theoloogschen Rang tohopenstellt. Um dat Johr 100 v. Chr. rum is he in 22 oder 24 Böker indeelt wurrn un Deel vun de Hillgen Schriften wurrn. All siene Böker sünd vun dat Christendom as Gott sien wohrraftig Woort annahmen wurrn. Dor sünd noch en Reeg Böker ut de greeksche Oversetten (Septuaginta) tokamen un bit 400 n. Chr. as Oold Testament Deel vun de christliche Bibel wurrn. Se stoht all vor dat Nee Testament. De Böker Tobit un Judit, dat 1. un 2. Book vun de Makkabäers, dat Book vun de Wiesheit un dat Book Jesus Sirach höört nich to'n Tanach mit to. Se sünd in de kathoolsche Bibel as deuterokanoonsche Böker Deel vun dat Ole Testament. In de Lutherbibel höört se as Apokryphen to'n Anhang mit to.

תנ״ך, tanach, is en Akronym, wat ut de dree eersten hebrääschen Bookstaven (Initschalen) vun de dree Hööft-Deele Tora, Nebi'im un Cetubim tohopensett' is. De Konsonanten Taw (ת), Nun (נ) un Kaph (כ; Slussform He|ך), alltohopen TNK, weert mit Vokale to Tanakh oder Tenakh (IPA: IPA [taˈnax] oder [təˈnax]). De Slusskonsonant warrt as Rievluut IPA χ utspraken ("Ach-Luut").