Ζοζέφ-Σιμόν Γκαλιενί

Ολοκλήρωσε την καριέρα του στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Του απονεμήθηκε ο βαθμός του Στρατάρχη της Γαλλίας μετά θάνατον το 1921. Ιστορικοί όπως οι Ζορζ Μπλοντ, Μπέιζιλ Λίντελλ Χαρτ και Ανρί Ισελέν αναγνωρίζουν ότι ο Γκαλιενί ήταν ο ιθύνων νους της γαλλικής νίκης στην Πρώτη Μάχη του Μάρνη το 1914. Ωστόσο, στη Μαδαγασκάρη ο Γκαλιενί απέκτησε κακή φήμη ως στρατιωτικός ηγέτης της Γαλλίας που παράνομα έστειλε στην εξορία τη βασίλισσα Ραναβαλόνα Γ' και κατάργησε τη μοναρχία στο νησί έπειτα από 350 χρόνια.

Ζοζέφ-Σιμόν Γκαλιενί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Joseph Galliéni (Γαλλικά)
Γέννηση	24  Απριλίου 1849 Saint-Béat
Θάνατος	27  Μαΐου 1916 Βερσαλλίες
Αιτία θανάτου	καρκίνος του προστάτη
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Alphonse-Karr cemetery
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Εθνική Στρατιωτική Πρυτανεία Ειδική Στρατιωτική Σχολή του Σαιν-Σιρ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αξιωματικός στρατιωτικός πολιτικός
Περίοδος ακμής	1868
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	μεραρχιακός στρατηγός/Γαλλικός Στρατός ξηράς
Πόλεμοι/μάχες	Γαλλοπρωσικός πόλεμος και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Πολέμου (1915–1916) κυβερνήτης (1896–1905, French Madagascar) Στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού (1914–1915) military governor of Lyon (1906–1908)
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Στρατάρχης της Γαλλίας Ανάδοχος προαγωγής της Ειδικής Στρατιωτικής Σχολής του Σαιν-Σιρ
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

 

Ο Γκαλιενί γεννήθηκε στο Σεν-Μπεά (Saint-Beat) του νομού της Ωτ-Γκαρόν (Haute-Garonne). Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή (Prytanée Militaire) στη Λα Φλες (La Flèche) και εν συνεχεία στην ειδική στρατιωτική σχολή του Σαιν-Συρ (École Spéciale Militaire de Saint-Cyr). Έγινε Ανθυπολοχαγός στο 3ο Σύνταγμα Πεζοναυτών προτού υπηρετήσει στο Γαλλοπρωσικό πόλεμο. Προήχθη σε Υπολοχαγό το 1873 και σε Λοχαγό το 1878. Στη συνέχεια στάλθηκε στην Αφρική στα μέσα της δεκαετίας του 1870, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές εξερευνητικές αποστολές και σε ποικίλες στρατιωτικές εκστρατείες.

Μετά τη θητεία του στη Μαρτινίκα, ο Γκαλιενί έγινε κυβερνήτης του Γαλλικού Σουδάν και στη διάρκεια της εκεί θητείας του κατέστειλε με επιτυχία μια εξέγερση Σουδανών ανταρτών υπό το Μαμαντού Λαμέν. Την περίοδο 1892-96 υπηρέτησε στη Γαλλική Ινδοκίνα διοικώντας τη δεύτερη στρατιωτική μεραρχία του εδάφους και μετά εγκαταστάθηκε στη Μαδαγασκάρη, όπου υπηρέτησε ως κυβερνήτης ως το 1905. Για μία ακόμη φορά κατέστειλε μια επανάσταση, που είχε εκδηλωθεί αυτή τη φορά από φιλοβασιλικούς. Αποτέλεσμα ήταν να εξοριστεί η βασίλισσα και να καταργηθεί η μοναρχία στο νησί. Έκανε εφαρμογή της αντεπαναστατικής μεθόδου της "κηλίδας του λαδιού", που επιβίωσε ως τις μέρες μας.

Αν και ήταν η επιλογή για τη θέση του ανώτατου διοικητή του γαλλικού στρατού το 1911, ο Γκαλιενί παραιτήθηκε από τη θέση του υπέρ του Ζοζέφ Ζοφρ, επικαλούμενος την προχωρημένη ηλικία και τη σοβαρή κατάσταση της υγείας του.

Μετά την αποστρατεία του, το 1914, ο Γκαλιενί κλήθηκε ξανά στην υπηρεσία τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς, με σκοπό να βοηθήσει τη γαλλική άμυνα πριν την πρώτη μάχη του Μάρνη. Ο Ζοφρ έθεσε κάπως στο περιθώριο το ρόλο του Γκαλιενί, καθώς ζήλευε την επιρροή και τη φήμη του στρατιωτικού. Ενώ η υπεράσπιση του Παρισιού αποδίδεται στο Ζοφρ, ορισμένοι πίστεψαν ότι η νίκη εναντίον των Γερμανών οφειλόταν στον Γκαλιενί. Ο ίδιος ο Ζοφρ είπε: "Je ne sais pas qui l'a gagnée, mais je sais bien qui l'aurait perdue." (Δεν γνωρίζω ποιος την κέρδισε [τη μάχη], όμως γνωρίζω καλά ποιος μπορούσε να ηττηθεί.").

Ο Γκαλιενί είχε την ευκαιρία να επιτεθεί εναντίον της 1ης Στρατιάς της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, όταν οι τελευταίοι στράφηκαν προς ανατολάς στις αρχές Σεπτεμβρίου. Έτσι, έστειλε τη γαλλική 6η Στρατιά για να καταφέρει πλήγμα στις γερμανικές δυνάμεις, ενισχύοντας παράλληλα με εφέδρους το μέτωπο σε απάντηση στις γερμανικές αντεπιθέσεις. Όταν είδε το "στρατό των ταξί" να στέλνουν με πορθμεία στρατό προς το μέτωπο, ο Γκαλιενί προέβη σε μία από τις πιο συχνά χρησιμοποιημένες φράσεις για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο: "Eh bien, voilà au moins qui n'est pas banal!" ("Λοιπόν, εδώ τουλάχιστον υπάρχει κάτι έξω από τα συνηθισμένα!").

Τελευταία χρόνια

Ο Γκαλιενί υπηρέτησε ως υπουργός Άμυνας από τις 29 Οκτωβρίου 1915 ως την παραίτησή του, για λόγους υγείας, στις 16 Μαρτίου 1916. Η σχέση του με το Ζοφρ επιδεινώθηκε, κυρίως αναφορικά με το θέμα της τακτικής που χρησιμοποιήθηκε στη Μάχη του Βερντέν. Η υγεία του είχε ήδη κλονιστεί από την τριβή της εξουσίας και πέθανε στις Βερσαλλίες το 1916. Έγινε Στρατάρχης της Γαλλίας μετά το θάνατό του, το 1921. Θάφτηκε στο Σεν Ραφαέλ (Saint-Raphaël). Το στρατόπεδο Γκαλιενί στο Κατί του Μαλί ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του.