ລະບົບມາດຕະຖານຄຳ

ພາຍໃຕ້ ລະບົບຄຳມາດຕະຖານ, ຜູ້ຈັດພິມເງິນ (ເຊັ່ນ ບັນດາ ທະນາຄານກາງ ຂອງແຕ່ລະປະເທດ) ຄໍ້າປະກັນວ່າ ຈະແລກປ່ຽນຄຳເປັນມູນຄ່າເທົ່າກັບ ຈຳນວນເງິນທີ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງມີຢູ່ ໃນ ເວລາທີ່ຜູ້ກ່ຽວຕ້ອງການ.

ຜູ້ສະໜັບສະໜູນ ລະບົບມາດຕະຖານຄຳນີ້ ອ້າງວ່າ ມັນເປັນລະບົບທີ່ທົນທານ ຕໍ່ ກັບການໂພງໂຕ ຂອງ ສິນເຊື່ອ ແລະ ໜີ້ສິນ. ມັນຈະແຕກຕ່າງກັບ ເງິນຕາເຟຍທ໌(fiat currency) ທີ່ເອົາຄວາມໜ້າເຊື່ອຖື ຂອງ ລັດຖະບານເປັນສິ່ງຄຳປະກັນ ຢູ່ ບ່ອນວ່າ ມັນຖືກຄຳເປັນສິ່ງຄໍ້າປະກັນ. ເຖິງຈັ່ງໃດກໍ່ຕາມ, ປະຈຸບັນ ບໍ່ມີປະເທດໃດແລ້ວ ທີ່ຍັງໃຊ້ລະບົບມາດຕະຖານຄຳນີ້ຢູ່.

ປີນຳເອົາລະບົບມາດຕະຖານຄຳມາປະຕິບັດ:

• 1871: ເຢຍລະມັນ
• 1873: ສະຫະພັນກອງທຶນການເງິນລາເຕັງ (ເບັນຊິກ, ອິຕາລີ, ສະວິສເຊີແລນ, ຝຣັ່ງ)
• 1873: ສະຫະລັດອາເມລິກາ ບໍ່ເປັນທາງການ
• 1875: ສະແກນດີເນເວຍ ໂດຍ ສະຫະພັນກອງທຶນການເງິນ: ເດັນມາກ, ນອກເວ ແລະ ຊູແອັດ
• 1875: ໂຮນລັງ
• 1876: ຝຣັ່ງ ສະເພາະຕໍ່ພາຍໃນປະເທດ
• 1876: ແອັດສະປາຍ
• 1879: ໂອຕຣິສ
• 1893: ລັດເຊຍ
• 1897: ຍີ່ປຸ່ນ
• 1898: ອິນເດຍ
• 1900: ສະຫະລັດອາເມລິກາ ເປັນທາງການ.