Micahîdên Kurdistanê

Di dema şerê Îran û Iraqê de, Şêx Osman Ebdulezîz, serokê IMK, daxwaza neteweya kurdan a serbixwe kir, herwiha şerê pîroz li dijî Iraqê û li dijî Besê ragihand, ku ji îslamiyên serbixwe yên kurd, rêxistinên îslamî yên kurd û heta pêşmergeyên ku xwedî meyla îslamî bûn, cureyekî eniyeke yekgirtî ava dikin. Şêx Osman got ku Sedam Huseyn tagût bû. Gelek îslamîstên kurd li çiyayên Kurdistanê kampên rahênanê ava kirin, gel berhev kirin û li dijî Iraqê dest bi serhildanê kirin.

Demeke kin beriya qetlîama Helebceyê, Sedam Huseyn bi tundî li ser alimên kurd ên îslamî rawestiya û ev yek bû sedem ku ew ji Helebceyê birevin û biçin Îranê û li wir piştgiriyeke xurt li wan hebû. Wê demê micahîdên kurd li Helebceyê ku pişt re wê bibûya keleha wan, çalakî li dar xistin. Gelek kurdên Helebceyê di wê encamê de bûn ku cîhad rêya herî baş e bo Iraqê. Micahîdîn gelek xwebexşên kurd ên ji Îranê wergirtin.

Micahidîn di sala 1980î de di dema şerê Îran û Iraqê de dest pê kir, lê di dawiya şer de di sala 1988 de, wan bi piranî operasyonên xwe rawestand, lê serhildanek nizm li dijî Iraqê domand. Di serhildanên Îraqî yên sala 1991ê de di dema Şerê Kendavê de, micahîdîn çalakiyên xwe bi giranî zêde kirin, û ber bi dawiya şer de, ew dîsa hêdî bûn. Di lûtkeya xwe de zêdetirî 10 000 şervanên wan hebûn.

Kurdên îslamîst û kurdên laîk paşê bûn dijber. Micahîdînên yekgirtî piştî rûxandina Sedam Huseyn bi dawî bû, her çend kom mabûn.

• Tevgera Îslamî ya Kurdistanê; bi serokatiya Osman Ebdulezîz
• Partî ya Dadwerî ya Kurdistanê; bi serokatiya Elî Bapîr
• Şoreşgerê Kurd Hizbullah; Bi serokatiya Adhem Berzanî
• Hizbullaha Kurdî ya Îranê; bi serokatiya Mihemed Xalid Berzanî
• Îslah (kurt-dem); bi serokatiya Mela Krekar
• Micahîdînên Serbixwe; serokatiyek navendî tune
• Pêşmergeyên bi meyla Îslamî; serokatiyek navendî tune
• Ensar el Îslam; bi serokatiya Mele Krêkar, û piştre Ebû Ebdullah el-Şafîî