Bêvaciya fîlozofan an jî Bêhawayiya fîlozofan (bi erebî: تهافة الفلاسفة, lat. Tahafah al-Falasifah) berhemek Xezalî ye ko ew di pirtûka xwe de fikrên fîlozofên wek Îbn Sîna, Farabî û mamosteya fikrên wan, Arîstoteles rexne dike ye.
Îmamê Xazalî bixwe ji bastana tradîsyona eşariyan bû û va pirtûka ji hêlekê jî gengeşiya navbera rêbara eşariyan û rêbara neoplatonîzmê ye.
Ew pirtûka ji pê Meqasîd el-felasifah ("Armanca fîlozofan") re hatiye nivisandin. Meqasîd el-felasifah wek puxteya fikrên Îbn Sîna bû. Xazalî di pirtûka xwe de dibêje ko, tu problema wiya bi şaxên felsefeyê wek fizîk, mentiq, astronomî û matematîk ve tune ye. Ew dîsa dibêje ko ew bi tenê rexneyên xwe li ser lênêzbûna wana Metafizîkê dike ye.
"Bêvaciya fîlozofan" ji bîst beşan pêk tê û ew lênêzbûn îddîayên Îbn Sîna û fîlozofan red dike ye. Îbn Ruşd ji pê re di pirtûka xweyê bi navê Bêvaciya Bêvacî de Gazalî ji bo va pirtûka wî û lênêzbÛnên wî rexne dike.
This article uses material from the Wikipedia Kurdî / كوردی article Bêvaciya fîlozofan (pirtûk), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Ger wekî din nehatibe diyarkirin, naverok di bin CC BY-SA 4.0 de berdest e. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Kurdî / كوردی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.