ნაფი ჯუსოითი

27 თებერვალი, 1925, სოფ. ნოგყაუ, ახლანდ. ჯავის მუნიციპალიტეტი — გ. 26 ივნისი, 2017, ვლადიკავკაზი) — საბჭოთა ეპოქის ოსი მწერალი და ლიტერატურათმცოდნე. საქართველოს მწერალთა კავშირის გამგეობის წევრი. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1968). კოსტა ხეთაგუროვის სახელობის პრემიის ლაურეატი (1979; მოთხრობების კრებული „ადამიანის სიცოცხლე“, 1976). სკკპ წევრი 1945-იდან. პირველი ლექსი 1945, ლექსების პირველი კრებული 1949 გამოაქვეყნა. ავტორია ლექსთა კრებულებისა „სიტყვა გულისა“ (1953), „ლირიკა“ (1955), „მე დავიბადე მთებში“ (1960) და სხვ.; მოთხრობებისა და რომანებისა „წინაპართა სისხლი“ (1969), „სირდონის ცრემლები“ (1979) და სხვ. ლიტერატურული-კრიტიკული სტატიების წიგნისა „სიტყვის ყელოვნებისათვის“ (1966), მონოგრაფიული წიგნებისა ოსური ლიტერატურის კლასიკოსებზე; თარგმნა ალექსანდრე პუშკინის, ტარას შევჩენკოს, ლევ ტოლსტოის, ანტონ ჩეხოვის, ილია ჭავჭავაძის და სხვათა ნაწარმოებები.

ნაფი ჯუსოითი
ოს. Нафи Джусойты
დაბადების თარიღი	27 თებერვალი, 1925(1925-02-27)[1]
დაბადების ადგილი	ნოგყაუ
გარდაცვალების თარიღი	26 ივნისი, 2017(2017-06-26) (92 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	ვლადიკავკაზი
საქმიანობა	მწერალი და პოეტი
მოქალაქეობა	სსრკ სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკა  რუსეთი
ალმა-მატერი	ჩრდილოეთ ოსეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ჯილდოები	საპატიო ნიშნის ორდენი, პუშკინის მედალი, Uatsamonga Order და ორდენი „პატივი და დიდება“

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 580.