მონაკოს გეოგრაფია

მონაკო მდებარეობს დასავლეთ ევროპაში, ლაჟვარდოვან სანაპიოზე. მას ესაზღვრება საფრანგეთის ზღვისპირა ალპების დეპარტამენტი, ხოლო ზღვის მხრიდან ხმელთაშუა ზღვას. მისი ცენტრი იტალიიდან 16 კილომეტრით, ხოლო ნიცადან 13 კოლომეტრითაა დაცილებული. მისი ფართობია 2.02 კმ², ხოლო მოსახლეობა შეადგენს 36,371 ადამიანს რითიც მონაკო წარმოადგენს მსოფლიოში სიმცირით მეორე ხოლო მოსახლეობის სიმჭიდროვით პირველ ქვეყანას. მისი სახმელეთო საზღვარი შეადგენს 4.4 კმ.-ს, სანაპირო ზოლი 4.1 კმ.-ს, საზღვაო საზღვარი ვრცელდება 22.2 კილომეტრზე.

ქვეყნის უმაღლეს წერტილს წარმოადგენს ერთ-ერთი საცხოვრებელი კომპლექსი, რომელის სახურავიც ზღვის დონიდან 164.4 მეტრზეა. ყველაზე დაბალ წერტილს წარმოადგენს ხმელთაშუა ზღვა. ყველაზე გრძელი დინებას წარმოადგენს სენტ-ჯენი (0,19 კმ.), ხოლო ყველაზე დიდ ტბას ფონტვილი (0,5 ჰ.). მონაკოს ყველაზე დასახლებული ნაწილია მონტე-კარლო. მონაკოს ერთადერთი ბუნებრივი რესურსი არის თევზაობა.

მონაკოში ხმელთაშუა ზღვის კლიმატის თბილი ზაფხულია, რომელზეც გავლენას ახდენს ოკეანური და ტენიანი სუბტროპიკული კლიმატები. ზამთარი არის რბილი და წვიმიანი. ზამთარში ყინვები ძალიან იშვიათად, დაახლოებით ათ წელიწადში ერთხელ იცის.