یهود مدینه: یک ساتراپی کوچک که بخشی از ساتراپی بزرگ عبر-ناری بود.

این یکی از چندین ایالت از این قبیل در سرزمین اسرائیل بود. بقیه ایالت‌ها موأب، آمون، گیلاد، سامریه، اشدود و پادشاهی ادوم بودند، که پنجمین ساتراپی هخامنشی عبر-ناری (ساتراپی هخامنشی) را تشکیل می‌دادند. این بنا که در یهودیه قرار داشت، دو قرن به حیات خود ادامه داد تا اینکه در عصر هلنیستی پس از جنگ‌های اسکندر مقدونی گنجانده شد.

یهود مدیناتا ایالت یهودیه
ح. ۵۳۹ پ٫ م–۳۳۲ پ. م
درفش شهباز
یک سکه یهودی از دوره هخامنشیان
جایگاه یهودیه در قلمرو شاهنشاهی هخامنشی با رنگ صورتی مشخص شده است
وضعیت	ایالت شاهنشاهی هخامنشی
پایتخت	اورشلیم ۳۱°۴۷′ شمالی ۳۵°۱۳′ شرقی / ۳۱٫۷۸۳°شمالی ۳۵٫۲۱۷°شرقی / 31.783; 35.217
زبان(های) رایج	آرامی، عبری، پارسی باستان
دین(ها)	معبد دوم یهودیت، سامری
نام(های) اهلیت	یهودیان، بنی‌اسرائیل
دوره تاریخی	Axial Age
• نبرد اوپیس	ح. ۵۳۹ پ٫ م
• فتح بابل به دست کوروش بزرگ	۵۳۹ پ. م
• فرمان کوروش به آزادسازی اسیران یهودی در بابل	۵۳۸ پ. م
• بازگشت یهودیان به صهیون	۵۳۸ پ. م
• ساخت معبد دوم اورشلیم	۵۲۰–۵۱۵ پ. م
• حمله اسکندر مقدونی به ایران	۳۳۲ پ. م
واحد پول	دریک، سیگل
پیشین پسین یهودیه (استان بابل) Coele-Syria
امروز بخشی از	اسرائیل فلسطین

پس از سقوط بابل در سال ۵۳۹ پ. م، امپراتوری بابل نو توسط ایرانیان ضمیمه شد. استان پارسی یهود جانشین استان پیشین یهود (استان بابل) شد که پس از فتح پادشاهی یهودا توسط بابلیان به دنبال شورش‌های یهودا علیه بابل شکل گرفت. به دلیل تأثیرات طولانی مدت اسیران یهودی در بابل، این استان نسبت به یهودای باستان جمعیت کمتری داشت. «یهود مدینه» نام زبان این استان بود و اولین بار توسط بابلی‌ها در زمان حکومت خود بر همان منطقه قبل از فتح پارسیان معرفی شد.

برپایی یهود مدیناتا نزدیک به دو سده ادامه داشت تا این که با یورش اسکندر مقدونی در امپراتوری‌های هلنی آمیخته شد.

• یهود (استان بابل)
• یهودیه (استان روم)