کاترین آراگون

کاترین در ۱۴۸۵ به دنیا آمد.

وی کوچکترین فرزند ایزابل یکم، ملکه کاستیا و فرناندوی دوم، پادشاه آراگون بود.

در سنین نخستین جوانی‌اش به‌همسری آرتور تیودور، پسر هنری هفتم که وارث تاج و تخت بود درآمد. اما همسرش آرتور به‌سبب بیماری در ۱۵۰۲ درگذشت.

شاهزاده هنری در ۱۲ سالگی مجبور شد به دنبال مرگ برادرش، آرتور، با کاترین همسرش ازدواج کند. این ازدواج تا به بلوغ رسیدن هنری به‌تعویق افتاد و پس از تاج‌گذاری هنری هشتم در ۱۵۰۹ کاترین به‌همسری وی درآمد. وی نزد مردم انگلستان بسیار محبوب بود و به‌عنوان نایب‌السلطنه فرمانروایی می‌کرد. در ۱۵۱۳ وقتی هنری به فرانسه حمله کرد کاترین همچنان نایب‌السلطنه بود.

علیرغم محبوبیت کاترین نزد مردم، وی پس از چند سقط و بچهٔ مرده نتوانسته بود وارث پسر به دنیا آورد. او دختری به دنیا آورده بود بنام ماری. اما هنری وارث مرد می‌خواست و در نتیجه تصمیم گرفت کاترین آراگن را طلاق دهد.

هنری به ندیمهٔ او آن بولین که زنی باهوش و دانا بود دل بست. ابتدا هنری از آن خواست تا معشوقه‌اش شود اما آن موافقت نکرد و هنری تصمیم گرفت با آن ازدواج کند. پاپ وقت، کلمنت هفتم، با طلاق کاترین و ازدواج مجدد هنری موافقت نکرد و هنری که چنین دید در سال ۱۵۳۲ در پارلمان انگلستان خود را رئیس کل کلیسای این کشور اعلام داشت و پاپ را از این سمت در قلمرو انگلستان خلع کرد و نمایندگان پارلمان بر این تصمیم صحه گذاردند و از همان زمان کلیسای انگلستان از دستگاه پاپ جدا شده و دارای سراسقف (اسقف کانتربوری) از آن خود گردیده و طلاق و ازدواج مجدد آزاد شده‌است.

شش همسر هنری هشتم
(سال‌های ازدواج)

• ن
• ب
• و

 

کاترین آراگون
(۱۵۰۹–۱۵۳۳)

 

آن بولین
(۱۵۳۳–۱۵۳۶)

 

جین سیمور
(۱۵۳۶–۱۵۳۷)

 

آن کلیو
(۱۵۴۰)

 

کاترین هاوارد
(۱۵۴۰–۱۵۴۲)

 

کاترین پار
(۱۵۴۳–۱۵۴۷)

در ۱۵۳۲ آن بولین از هنری حامله شد. وی برای اینکه فرزندش وارث مشروع تاج و تخت شود، در ۲۵ ژانویه ۱۵۳۳ با هنری ازدواج کرد. هنری سرانجام کاترین را در ماه مه همان سال توسط سراسقف کرانمر طلاق داد.

تا سال‌های واپسین زندگی کاترین وی همچنان همسر واقعی هنری هشتم شناخته می‌شد. خدمتکارانش وی را همچنان شهبانو می‌نامیدند اما هنری به وی «شاهدخت بیوهٔ ولز» می‌گفت.

در ۱۵۳۵ کاترین به کاخ کمبولتن منتقل شد و از دیدار دخترش ماری منع شد. هنری به وی گفته بود که اگر آن را به‌عنوان شهبانو قبول کند اجازه دیدارش را خواهد داشت. نه مادر و نه دختر هرگز یکدیگر را ندیدند و کاترین در ژانویه ۱۵۳۶ به سبب ابتلای به سرطان، پنج ماه پیش از اعدام آن بولین درگذشت.

شش سال بعد از مرگ هنری هشتم دختر وی با نام ماری یکم، ملکه انگلستان بر تخت نشست.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «کاترین آراگن». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ مارس ۲۰۰۸.