شطرنج چینی

از بازی‌های هم‌خانوادهٔ آن می‌توان به شطرنج غربی (یا بین‌المللی یا همان شطرنج رایج)، شوگی، جانگی و شطرنج هندی اشاره کرد. علاوه بر چین این سرگرمی در ویتنام هم از دیرباز شناخته شده‌است.
این بازی رزم بین دو ارتش را برای تسخیر شاه دشمن نشان می‌دهد.

ژیانگ‌کی

صفحهٔ ژیانگ‌کی با چیدمان اولیه
ژانر	تخته‌ای
بازیکنان	۲ نفر
زمان راه‌اندازی	<۱ دقیقه
زمان بازی	ممکن است از ۲۰ دقیقه تا چند ساعت
تأثیر شانس	ندارد
مهارت‌ها	استراتژیک، تاکتیک
مترادف‌ها	Chinese chess Elephant game Elephant chess

شطرنج چینی
زبان‌های چینی	象棋
رونویسی‌ها چینی استاندارد پین‌یین xiàngqí وید جایلز hsiang4-ch'i2 Yale Romanization syàng chí [ listen] زبان کانتونی معیار ییل jeuhng kéi جیوت‌پینگ zeong6 kei2 مین نان هاکین POJ chhiūⁿ-kî

 

نظریهٔ رایج مورد قبول، که توسط هارولد جیمز راتون موری مطرح‌شده، بیان می‌کند که بازی‌هایی که از خانوادهٔ شطرنج هستند در اصل از هند نشئت گرفته‌اند و سپس از آنجا به سایر نقاط جهان گسترش یافتند. یکی از شاخه‌های شطرنج به صورت شطرنج چینی امروز تکامل یافته‌است که ممکن است از بازی‌های دیگری که در آن زمان در چین بازی می‌شد نیز تأثیرگرفته باشد.

منابعی که در مورد بازی شطرنج چینی وجود دارد، به دوران جنگ‌های ایالتی بازمی‌گردد. امپراتور وو از ژو شمالی، در سال ۵۶۹ پس از میلاد کتابی نوشت. اعتقاد بر این است که در آن کتاب قوانین یک بازی بر پایه نجومی به نام ژیانگ چی (xiangqi) پرداخت. کلمه "ژیانگ چی" اغلب به صورت " بازی فیل‌ها " یا " بازی اشکال " ترجمه می‌شود.

با گسترش اقتصادی و فرهنگی دودمان چینگ، ژیانگ چی وارد یک مرحلهٔ جدید شد. مکتب‌های متفاوتی از محفل‌های بازیکنان روی کار آمد. با شهرت یافتن ژیانگ چی، کتاب‌ها و راهنماهای متفاوتی دربارهٔ تکنیک‌های بازی منتشر شدند. این موارد نقش مهمی در محبوبیت شطرنج چینی و بهبود تکنیک‌های بازی در دوران مدرن شد.