سُفال قطعهای از سرامیک را مینامند که بین ۸۵۰ درجهٔ سانتیگراد تا ۱٬۰۰۰ درجهٔ سانتیگراد آتش دیده و دارای تخلخل نامرتب باشد.
سفال در برخی مواقع فقط به اشیاء سرامیکی بدون لعاب گفته میشود که نخستین مادهٔ مصرفی در ساخت ظروف سفالی گل رس یا خاک رس است؛ برای ساخت ظرفهای سفالی از چرخ سفالگری استفاده میشود که البته لازم است ذکر شود در قدیم از تکنیک دست و انگشت و همچنین روشی به نام فتیله (اتصال حلقه) نیز برای ساخت انواع ظروف استفاده میکردند.
در سرامیکسازی فرانسه به سفال لعابدار منقوش، فائینس (faïence) گفته میشود.
آثار کشف شده نشان دهنده این حقیقت است که تاریخ سفال در ایران از هزاره هشتم پیش از میلاد آغاز شدهاست و مردمان آن دوران برای انجام کارهای روزانه و مراسمات مذهبی اشیاء گوناگونی را با گل میساختند، پس از تکامل، آنها را پخته و به سفال تبدیل میکردند؛ ابتدا از سفال بیشتر برای ساخت ظروف و تا حدودی مجسمه استفاده میکردهاند اما رفته رفته سفال کاربرد بیشتری پیدا کرد و در موارد بیشتری مورد استفاده قرار گرفت. سفال با دارا بودن مشخصات، شکلپذیری عالی، دوام و ماندگاری بالا، مقاومت خوب، ماده اولیه در دسترس و … بشر را به استفاده بیشتر ترغیب میکرد؛ که بعدها برای استفاده در ساخت وسایل تزیینی، مجسمه و تابلو سفالی مورد استفاده قرار گرفت.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ سفال موجود است. |
This article uses material from the Wikipedia فارسی article سفال, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.