پسر لهراسپ زریر

این نام در اوستا زَیری‌وَیری آمده است که به معنی زرّین جوشن است. در یکی از جنگهای دینی ایرانیان با تورانیان پهلوانی بنام بیدرفش او را با تیری زهرآلود از پا در آورد.

در زمان پادشاهی لهراسپ رتق و فتق امور کشور توسط فرزندش گشتاسپ سر و سامان می‌گرفت، در هر مرحله‌ای که نیاز می‌شد لهراسپ به وی مأموریت می‌داد تا گره از مشکلات، اغلب نظامی مرتفع گردد. واگذاری بی‌حد و حصر امور کشور به گشتاسپ، او انتظار داشت تا به مقام شایسته‌ای نیز مفتخر گردد، امّا هر بار سخن در این باره لهراسپ طفره می‌رفت و عقیده داشت که او هنوز آداب کشورداری را خوب نیاموخته است. بلاتکلیفی گشتاسپ را تصمیم به خروج از کشور و پناهنده گشتن به روم نمود و یک شب پس از جدال لفظی، با گروهانش پدر را ترک و عازم آ ن دیار غریب شد. لهراسپ به محض اطلاع از خروج گشتاسپ، پشیمان شده زریر برادر کوچکتر را بدنبالش فرستاد تا از میانه راه او را باز گرداند: