زردکوه

قله کلونچین در زردکوه با ارتفاع۴۲۲۱ متر پس از کوه دنا، دومین کوه مرتفع در رشته کوه‌های زاگرس و یکی از۱۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان به‌شمار می‌رود. این کوهستان سرچشمه ی اصلی کارون، زاینده رود و دز می باشد.

زردکوه
نمایی از زردکوه
زردکوه
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع	۴٬۲۲۱ متر (۱۳٬۸۴۸ فوت)
برجستگی	۲٬۰۴۰ متر (۶٬۶۹۰ فوت)
فهرست‌بندی	قله بسیار برجسته
جغرافیا
رشته‌کوه مادر	زاگرس

رشته‌کوه زردکوه در حد فاصل رود کوهرنگ و رودخانه بازفت و جهت این رشته کوه از شمال غرب تا جنوب شرق هم آهنگ با حرکت کلی ساختار زاگرس است. زردکوه در جنوب غربی ایران و در انتهایی‌ترین قسمت غربی استان چهارمحال و بختیاری واقع است. این رشته کوه یکی از غنی‌ترین ذخایر طبیعی آب ایران است و از سرچشمه‌های اصلی رودخانه کارون به‌عنوان بزرگترین رودخانه ایران و سرچشمه‌های اصلی زاینده‌رود از این رشته‌کوه سرچشمه می‌گیرند.

این ارتفاعات به صورت نواری با عرض حدود ۱۵ کیلومتر در برگیرنده قلل مرتفع بسیاری با ارتفاع بالای ۴۰۰۰ متر همچون هفت تنان، شاه شهیدان، زرده، چری، کلونچین و... می‌باشد. همچنین مهم ترین یخچال‌های اصلی زاگرس که دارای هسته‌ای یخی هستند در کوه‌های زرد کوه جای گرفته‌اند که از معروفترین آن‌ها می‌توان به یخچال ایلوک (طویل‌ترین یخچال طبیعی ایران)، پورسونان، خرسان و غار یخی چما اشاره کرد. زردکوه بختیاری در قلب زاگرس مرکزی جای دارد و به دلیل توپوگرافی بسیار عالی و قرار داشتن بر سر راه سیستم های بارشی سودانی، مدیترانه ای و دریای سرخ پربارش ترین پهنه کوهستانی کشور و همچنین به برفگیر ترین نقطه ایران و خاورمیانه معروف است که به طور نرمال بین ۱۵ تا ۲۰ متر برف تجمعی در سال بر این کوهستان می‌بارد و در سال های بالای نرمال به بیش از ۳۴ متر نیز می‌رسد، داده های اقلیمی ایستگاه هواشناسی کوهرنگ واقع در شهر چلگرد با ۱۳۵۹ میلی‌متر بارش سالانه و میانگین دمای سالانه ۹٫۲ درجه سلسيوس، گواه این مطلب است.

 

از قلل معروف آن می‌توان به شاه شهیدان، زرده، دوزرده، هفت‌تنان، کلونچین، چری و کینو اشاره کرد. در این میان، قلّه کلونچین، با ارتفاع ۴۲۲۱ متر بلندترین قله زردکوه و همچنین پرفرازترین نقطه استان چهارمحال و بختیاری است. همچنین قله شاه شهیدان هم ۴۱۵۰ متر بلندی دارد.

تنگه‌ای با نام محلی «کول خدنگ» و نام مصطلح «تنگ کلونچین» از مسیرهای صعود به قله کلونچین است. کول خدنگ در بالای خروجی تونل دوم انتقال آب سرشاخه‌های کارون به زاینده‌رود قرار دارد. این تونل آب را از محلی به نام ماربُره تا پایین کول خدنگ می‌آورد و در آنجا پس از انباشته شدن در پشت یک سد به داخل آبگیر یک نیروگاه برق آبی هدایت می‌کند و پس از خروج از نیروگاه به سمت زاینده‌رود می‌رود.